Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/6511 Esas 2014/10004 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/2, 63, 53/6. maddeleri uyarınca
mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığına, olayda ölenler ile şikayetçilerin adları ile sanığın tutuklama ve tahliye tarihlerinin mahallinde ilavesi mümkün görülmüştür.
İki sınır arasında temel ceza belirlenirken; suçun işleniş biçimi, meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın tam kusurlu olması ve olayda beş kişinin ölümü ile birlikte toplam 33 kişinin yaralandığı gözetilerek adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun olarak asgari sınırdan daha fazla ayrılmak suretiyle makul bir cezaya hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, yine vekaletname esas alınmak suretiyle her bir grup katılan yararına ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi yerine kendisini vekille temsil ettiren katılanlar yararına tek bir vekalet ücretine hükmolunması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik inceleme ile karar verildiğine lehe maddelerin uygulanmadığına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında tayin edilen temel cezadan TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6"i kadar indirim yapılması sırasında hapis cezasının 6 yıl 8 ay yerine hesap hatası sonucu 6 yıl 4 ay olarak eksik tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükmün 2. bendin birinci paragrafında yer alan “suç sebep saikleri” ibaresinin hükümden çıkartılması ve 2. bendin ikinci paragrafında yer alan "6 YIL 4 AY" ibaresi çıkartılarak yerine "6 YIL 8 AY" ibaresinin yazılması hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.