Mahkemesi : Tekirdağ 1. İş Mahkemesi

İş kazası nedeniyle sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının tazmini davasının yapılan yargılaması sonunda; İlk Derece Mahkemesince ilâmda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 24. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 24. Hukuk Dairesince verilen kararın davalı vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 15.06.2021 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü duruşmalı temyiz eden davalı adına Av. ... geldi. Davacı adına gelen olmadı. Duruşmaya başlanarak, hazır bulunan avukatın sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı günde Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, iş kazası nedeniyle sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kısmen kabul ve kısmen reddine ilişkin kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 24. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 24. Hukuk Dairesi kararının davalı vekili tarafından süresi içersinde temyiz edildiği, anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I- İSTEM:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin 15.09.2014 tarihinde iş kazası geçirmesi neticesinde sürekli iş göremezliğe uğradığı iddiasıyla fazlaya ilişkin talep hakkı saklı kalmak üzere 1.000 TL maddi tazminat ile 50.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davacı vekili ıslah dilekçesiyle müvekkili lehine maddi tazminat istemini neticeten 189.346,34 TL’ye artırmıştır.
II- CEVAP:
Davalı vekili cevap dilekçesi ile ; davacının işe başladıktan sonra iş güvenliği eğitimine tabi tutulduğunu, kusurun davacıda olduğunu, müvekkili firmanın yasal yükümlülüklerin yerine getirilmesi ve alınması gereken tedbirler ile ilgili olarak yapılması gereken tüm işlemleri yerine getirdiğini, alınan önlemlere çalışan tarafından uyulmaması nedeni ile kazanın meydana geldiğini, davanın reddini talep etmiştir.
III- MAHKEME KARARI:
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
Mahkemece “1-Davanın kısmen kabulü ile 188.427,86-TL maddi tazminatın ve 50.000,00-TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 15.09.20014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya dair istemin reddine” karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Mahkemece “Davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine,” karar verilmiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle: iş kazasının davacı ve arkadaşlarının şakalaşması sonucu meydana geldiğini, davacıya iş sağlığı ve güvenliği eğitinin verildiğini, davacının forklift üzerinde ileri geri sallanarak şakalaşmayı kendisin başlattığını, kusur raporunda iş sağlığı ve güvenliği eğitimi ile farkındalık yaratılmadığı belirtilmiş ise de; 10.05.2014 tarihinde işe başladığı olayın 4 ay sonra gerçekleştiği dikkate alındığında yeterli eğitim verilmemesinin nasıl tespit edildiğinin anlaşılamadığını, 10.06.2014 tarihinde iş sağlığı ve güvenliği eğitimi risk analizi yapıldığını, davacının tam teşekküllü hastaneden rapor alınmak suretiyle sürekli iş göremezliğinin olup olmadığının tespiti gerektiğini, rücu dava dosyasında müvekkili şirkete %20 kusur verildiğini, rücu ve ceza dosyası ile bu dosyada alınan kusur oranlarının çeliştiğini, manevi tazminatın fazla olduğunu belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
1-Dava sigortalının iş kazasından sürekli iş göremezliğe uğraması nedeniyle maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Taraflar arasında sigortalının sürekli iş göremezlik oranının tespiti noktasında uyuşmazlık bulunduğu anlaşılmaktadır. Sürekli iş göremezlik ve malullük halinin belirlenmesinde izlenecek yolun ne olduğu 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Kanunun “Sağlık Raporlarının Usul ve Esasları”na dair 95. maddesinde hükme bağlanmıştır. Buna göre, Kurum sağlık tesisleri tarafından raporlara dayanılarak verilen kararlara karşı ilgililerin S.S.Yüksek Sağlık Kuruluna itiraz hakları mevcuttur. Söz konusu kurulun raporlarının Kurumu bağlayacağı diğer ilgililer yönünden bağlayıcı olmayıp, Adli Tıp Başkanlığı veya Tıp Fakültelerinin ilgili ana bilim dalı konseylerinden Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü çerçevesinde inceleme ve araştırma yapılmasını isteyebilecekleri 28.06.1976 tarih ve 6/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararının gereğidir. Öte yandan; Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu raporu ile Adli Tıp Kurumu İhtisas Dairesi raporu arasında çelişki ortaya çıkması durumunda, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 06.10.2010 gün ve 10-390 / 449 sayılı kararında da belirtildiği şekilde, çelişkinin Adli Tıp Kanunu"nun 15. maddesi gereği Adli Tıp Üst Kurulunca giderilmesi gereklidir. Çelişkinin Yüksek Sağlık Kurulu ile Tıp Fakültelerinin ilgili ana bilim dalından alınan sağlık kurulu arasında çıkması halinde de, amacın uyuşmazlığı en geniş katılımlı bir kurul kararı ile sona erdirmek, yeni çelişkilerin ortaya çıkıp uyuşmazlığı çözümsüzlüğe itmeyi engellemek olduğu dikkate alındığında, Adli Tıp Üst Kuruluna başvurulmalı ve alınacak raporla uyuşmazlık sona erdirilmelidir.
Somut olayda davacı sigortalının 15.09.2014 tarihli iş kazası neticesinde SGK Sağlık Kurulunun 13.03.2015 tarihli raporuna göre sürekli iş göremezlik oranının %42 olarak tespit edildiği, davalı vekilinin bu rapora itiraz ettiği halde yukarıda açılandığı şekilde SGK Yüksek Sağlık Kurulundan, çelişki olması halinde Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu ve gereği halinde Adli Tıp 2. Üst Kurulundan rapor alınmak suretiyle sürekli iş göremezlik oranın kesinleştirilmediği anlaşılmaktadır.
Bu açıklamalar doğrultusunda mahkemece yapılacak iş, davacının iş kazası nedeniyle sürekli iş göremezlik oranını yukarıda açıklanan usule göre kesinleştirmek, kesinleşecek bu sürekli iş göremezlik oranını dikkate alarak, sonucuna göre dosyada kabul edilen %42 oranından daha az miktarda bir sürekli iş göremezlik oranı tespiti halinde, mahkemece hükme esas alınan ve davacının temyiz itirazı olmadığı için davalı lehine usuli kazanılmış hak oluşturan 30.06.2018 tarihli hesap raporuna göre, bu raporda esas alınan bilinen (işlemiş) devre tarihini ileri çekmemek suretiyle, kesinleşen bu sürekli iş göremezlik oranını rapora uygulayıp tespit edilecek bu oran üzerinden bağlanan gelirin rucuya kabil kısmını bu raporda hesap edilecek tazminattan tenzil etmek suretiyle maddi tazminatı belirlemek ve manevi tazminat istemi hakkında bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 24. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararının kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 24. Hukuk Dairesi kararının HMK"nın 373/1. maddesi gereğince kaldırılarak temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalı avukatı yararına takdir edilen 3.050,00 TL. duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 15.06.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.