8. Ceza Dairesi Esas No: 2018/3056 Karar No: 2020/16894 Karar Tarihi: 13.10.2020
Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/3056 Esas 2020/16894 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taş ocağını kiraladığı sırada müştekinin arazisinde bulunan patika yol için geçit hakkı aldığını beyan etmiştir. Ancak, bu hususun araştırılması gerekmektedir. Ayrıca, suça konu taşınmazın tapu ve kadastro kayıtları getirtilip mahallinde teknik ve mahalli bilirkişi marifetiyle keşif yapıldıktan sonra, hakkı olmayan yere tecavüz suçunun sübut bulup bulunmadığı ve patika yolun girişindeki tellerin kim tarafından söküldüğüne ilişkin araştırma yapılması gerekmektedir. Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5841 sayılı Kanunun 1. maddesiyle değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 154/1. maddesi uyarınca hakkı olmayan yere tecavüz suçunun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 73. maddesi gereğince şikayete bağlı olması karşısında, taraflar arasında uzlaşma girişiminde bulunulup sonucuna göre sanığın, hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hükümde bu hususlar gözetilmediği için mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 5841 sayılı Kanunun 1. maddesiyle değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 154/1. maddesi ve 73. maddesidir.
8. Ceza Dairesi 2018/3056 E. , 2020/16894 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz HÜKÜM : Beraat
Gereği görüşülüp düşünüldü: Sanığın, taş ocağını kiraladığı ..."un müştekinin arazisi üzerinde bulunan patika yol için geçit hakkı aldığını beyan etmesi karşısında bu hususun araştırılması, sanığın katılana ait parsele tecavüzünün bulunup bulunmadığı hususunda, suça konu taşınmazın tapu ve kadastro kayıtları getirtilip mahallinde teknik ve mahalli bilirkişi marifetiyle keşif yapıldıktan sonra, hakkı olmayan yere tecavüz suçunun sübut bulup bulmadığı ve patika yolun girişindeki tellerin kim tarafından söküldüğüne ilişkin araştırma yapılması ve sübutu halinde; hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5841 sayılı Kanunun 1. maddesiyle değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 154/1. maddesi uyarınca hakkı olmayan yere tecavüz suçunun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 73. maddesi gereğince şikayete bağlı olması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. ve 254. maddeleri gereğince taraflar arasında uzlaşma girişiminde bulunulup sonucuna göre sanığın, hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.