MAHKEMESİ : İstanbul 21. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/01/2014
NUMARASI : 2013/556-2014/15

Davacı, yurtdışında sigorta başlangıç tarihi 20/04/1970 tarihinin Türkiyede işe giriş tarihi olduğunun tespitine, yurtdışında geçen hizmetleri borçlanabileceğine, emekliliğe hak kazandığına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere ve temyiz edenin sıfatına göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2) Dava, davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 16.08.1972 olduğunun, yurt dışında geçen süreyi talep tarihindeki borçlanma tutarı üzerinden borçlanma hakkı bulunduğunun, yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti ile hak edilen aylıkların ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacının sigortalılık başlangıç tarihinin 18 yaşını doldurduğu 16/08/1972 tarihi olduğunun tespitine, davacının Türk vatandaşı olarak yurt dışında çalıştığı 16/18/1972- 26/02/2010 tarihleri arasındaki süreyi borçlanabileceğinin tespitine, fazlaya dair talebinin reddine, davacının emeklilik ve sair talepleri ile ilgili yasal şartlar oluşmadığından bu konudaki taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Somut olayda, davacının 29.04.2013 tarihinde borçlanma talebinde bulunması üzerine Kurumun Kurum 4/1-(a) bendi kapsamında borçlanma imkanı tanıdığı ve borç tahakkuk cetvelini 17.05.2013 tarihli yazı ekinde davacıya tebliğ ettiği, davacının 3606 gün karşılığı borçlanma tutarını 18.07.2013 tarihinde ödediği, Kurumun borçlanma hakkı ile ilgili uyuşmazlık çıkarmadığı anlaşılmakla bu istemin hukuki yarar bulunmadığından usulden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Kabule göre, 5754 sayılı Kanun"un 79.maddesi ile değişik 3201 sayılı Kanun"un 4.maddesine göre borçlanma tutarı başvuru tarihindeki prime esas asgari ve azami günlük kazanç üzerinden Türk Lirası olarak belirlendiği halde kararın gerekçe bölümünde "mevzuatta belirtilen kur üzerinden borçlanabileceğinin tespitine" karar verildiğinin belirtilmesi de doğru değildir.
O halde davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 30.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.