Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/23269 Esas 2016/976 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/23269
Karar No: 2016/976
Karar Tarihi: 27.01.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/23269 Esas 2016/976 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine yönelik hüküm temyiz edilmiş. Sanığın, çalıştığı mağazada müdür olarak görev yaparken, kasadan 500 TL para aldığı ve mağaza deposunda olan 211 parça malı kayıt dışı sattığı, aldığı parayı da kayıtlara işlemediği ve mağazaya iade etmediği iddia ediliyor. Sanık, 500 TL parayı şirketten alacağına mahsup edeceğini beyan ediyor. Bilirkişi raporu, teslim edilen malların sayımının sanığın yokluğunda yapıldığı için sağlıklı bir sonuç elde edilmediğini belirtiyor. Mahkeme sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmaktan suçlu bulunarak cezalandırılmasına karar veriyor. Ancak yargıtay kararlarına göre, adli para cezasının alt sınırdan tayin edilmesi gerektiği yasada belirtilmemiş olsa da gerekçeleri gösterilerek ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak atanabilir. Bu nedenle mahkeme kararı kanuna aykırı kabul edilerek bozuluyor. Mahkeme kararı TCK'nin 155/2, 62/1, 52/2, 51/1 maddeleri ile ilgili.

15. Ceza Dairesi 2013/23269 E. , 2016/976 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62/1, 52/2, 51/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine yönelik hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılan şirketin ...deki mağazasında müdür olarak çalıştığı sırada kasadan 500 TL parayı ayrılırken aldığı, katılanın alınan parayı iade etmesini sanıktan istemesine rağmen iade etmeği, ayrıca sanığın çalıştığı döneme ilişkin mağaza deposunda olan ve sanığa teslim edilen toplam 211 parça malı mağaza kaydı harici satarak paralarını aldığı, bu paraları da kayıtlara işlemediği gibi mağazaya da iade etmediği iddia olunan olayda, sanığın işten ayrılırken 500 TL alıp, bu parayı şirketten alacağına mahsuben aldığını beyan etmesi, aldığı parayla ilgili şirketin insan kaynakları müdürüne bilgi vermesi, sanığa teslim edilen malların sayımının, sanığın yokluğunda yapılmış olması nedeniyle sağlıklı bir sonuca ulaşmanın mümkün olmadığının aldırılan bilirkişi raporuyla da tespit edilmesi karşısında sanığın atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108-152 sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, bunun gerekçelerinin gösterilmesi, dayanılan gerekçelerin de yasal olması ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği halde mahkemece adli para cezasının gerekçe gösterilmeksizin alt sınırın üzerinde tayin edilmesi suretiyle 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 27.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.