Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/5745 Esas 2019/3780 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında yaralama suçuna yönelik kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık ... ile katılan ..."in baba kız oldukları, aralarında öldürmeyi gerektirecek bir husumetin bulunmadığı, gece uyandığında kızının evden kaçtığını ve gece yarısı tekrar eve geldiğini gören sanık ..."in kızının peşinden giderek, sokakta yakaladığı kızına anlık sinirle bıçak ile iki kez koltuk altına ve bir kezde baldırına vurarak eylemine esaslı bir karşı koyma olmamasına rağmen devam etmediği, olayın devamında evlerine döndükleri, burada konu hakkında konuştukları, sanığın evde de eylemini tamamlama imkanı bulunmasına rağmen herhangi bir eylemde bulunmadığı birlikte değerlendirildiğinde sanığın eyleminin öldürmeye teşebbüs olmayıp kasten yaralama suçu kapsamında kalacağı hususunda mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamenin bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre o yer Cumhuriyet savcısının ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkına çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine göre, sanık ... ile 15-18 yaş grubunda bulunan katılan ... arasında gönül ilişkisi olduğu, katılan ..."in gece geç saatlerde ailesi uyuduktan sonra evden çıkarak sanığı aradığı, sanığın katılanı cebir, tehdit veya hile kullanmaksızın birden fazla kez iş yerine götürerek katılan ile birlikte olduğu sonrasında katılanın ailesi uyanmadan tekrar evine bıraktığı ve son olarak da olay tarihi olan 18.11.2012"de saat 00.30 sıralarında katılanı evinden aldığı bir müddet sanığa ait araçla birlikte gezdikleri, saat 02.30 sıralarında tekrar katılanı evine bıraktığı ancak katılanın anne ve babasının uyanmış olup kızlarını beklemesinden mütevellit yakaladıkları olayda; 5237 sayılı TCK"nin 234. maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunun 3. fıkrasında "Kanunî temsilcisinin bilgisi veya rızası dışında evi terk eden çocuk" kavramından bahsedildiği, somut olayda ise katılan ..."in her defasında evine döndüğü, evi terk etmek saikiyle davranmadığı anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nın 234/3. maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunun kanuni unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilerek beraatine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyetine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının, sanık ... müdafiinin, katılan sanık ... müdafiinin ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.