MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı Payı Alacağı

... ile ...aralarındaki katkı payı alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair ... Aile Mahkemesinden verilen 17.09.2010 gün ve 556/865 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili ile duruşmasız olarak incelenmesi ise davacı vekili taraflarından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 20.09.2011 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden ... bizzat geldi. Karşı taraftan davacı vekili Avukat ... geldi. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... vekili, 5656 parseldeki 14 nolu dubleks meskenle ilgili vekil edeni tarafından daha evvel davalı aleyhine açılan ve açılmamış sayılmasına karar verilen davada vekil edeninin katkı payı alacağının 13.565 TL olarak belirlendiğini, davalının taşınmazı annesine, annesinin de üçüncü kişiye devrederek mal kaçırmaya çalıştığını, dava konusu yazlık villanın kooperatif ödemelerinde vekil edeninin de çalışarak elde ettiği gelirle yarı oranında katkısı bulunduğunu açıklayarak 5656 parseldeki 14 nolu dubleks meskenin edinilmesinde davacının katkısı olan 13.565 TL"nin 2.8.2002 tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, davacının katkısı olmadığını, davalının kooperatife evlenme öncesi üye olduğunu, evlenme tarihi ile düğün tarihinin arasında arsa bedelinin üç ayda ödendiğini, kooperatifin aidat ödemelerini davalının kendisinin ticaretten elde ettiği gelirle ödediğini, aracını satarak da ince işçiliğini yaptığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, açılmamış sayılmasına karar verilen dosyadaki bilirkişi raporuna göre; dava konusu yazlık villanın değerinin 30.000 TL ve yapılan ödemeler ve oranlamaya göre dikkate alınacak rayiç değerinin ise 27.130,36 TL davacı kadının katkı oranının ise 1/2 olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, 13.565,00 TL katkı payı alacağının dava ve harcın yatırıldığı tarih olan 14.03.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davacının faizin 02.08.2002 tarihinden itibaren işletilmesine ilişkin talebinin reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, esası bakımından davalı vekili, faiz bölümü bakımından katılma yolu ile davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 8.2.1993 tarihinde evlenmiş, 2.8.2002 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 11.10.2004 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Eşler arasında başka mal rejimi seçilmediğinden 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (743 sayılı TKM. nin 170. m), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar (4721 sayılı TMK.nun 225/2. m) yasal mal rejimi olan edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (4721 sayılı TMK.nun 202.m).
Dava konusu 5656 parsel üzerindeki 14 numaralı dubleks mesken kooperatiften edinilen yazlık villa niteliğindedir. Dosya arasında getirtilen belgelere göre, davalı ... kooperatife 22.10.1992 tarihinde üye olmuş, ödemeler ise 30.12.1992 tarihinde başlamıştır. Davalı ... üyeliğini 18.9.2002 tarihinde annesi ..."ye 1.500 TL"ye satarak devretmiş olup, o tarihten itibaren kooperatif üyesi olarak ... görünmektedir. Dava konusu yazlık villanın üyelere tamamlanmamış şekilde evlilik içinde teslim edildiği ve boşanma dava tarihine kadar yapılan ödemelerin tarihleri dikkate alındığında davacının isteğinin katkı payı alacağı niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, yazlık villanın edinilmesinde yapılan katkının, tanık dahil her türlü delille ispatlanması mümkün olup tarafların her ikisinin de evlilik birliği içinde çalışarak düzenli gelir elde ettiklerine, taraf gelirleri ile 743 sayılı TKM"nin 152.maddesi gereği erkeğin evi geçindirme yükümlülüğü de gözetildiğinde, davacının yazlık villanın edinilmesinde katkıda bulunduğu kabul edilerek katkı oranının 1/2 olarak belirlenmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığına, diğer yandan yazlık villa ile ilgili daha önce davacı kadın tarafından boşanma davası ile birlikte 2.8.2002 tarihinde açılan dava sonunda HUMK.nun 193/son maddesi gereğince davanın açılmamış sayılmasına karar verilerek bu karar temyiz edilmeden 3.1.2006 tarihinde kesinleştiğine, eldeki davanın ise usulüne uygun harcı da yatırılarak 15.3.2006 (aslında 14.03.2006 olacak ) tarihinde açılmış yeni bir dava olduğu anlaşıldığına göre davacı vekilinin faizin 2.8.2002 tarihinden itibaren işletilmesine yönelik katılma yoluyla temyiz isteği ile davalı vekilinin de aşağıda yazılı husus dışındaki diğer tüm temyiz itirazlarının reddine,
Mahkemece, davacının katkı payı alacağının belirlenmesinde dikkate alınan 16.4.2010 tarihli bilirkişi raporunda, gerek evlenme tarihi öncesinde gerekse boşanma dava tarihi sonrasında yapılan ödemelerin davalının kişisel malı niteliğinde olduğu gözönüne alınarak, evlenme tarihi ile boşanma dava tarihi arasında yapılan ödemelerin tüm ödemelere oranlanması ile hesaplama yapılmış olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak hesaplamada mahkeme tarafından yazlık villanın dava tarihindeki rayiç değeri ile ilgili yeniden rapor alınmaksızın taraflar arasında açılmamış sayılması ile sonuçlanan davada alınan 17.3.2003 tarihli bilirkişi raporundaki değerle yetinilmesi ve bu raporda 2.8.2002 tarihi itibarıyla belirlenen 30.000 TL rayiç değerin dikkate alınması doğru olmamıştır. Her ne kadar açılmamış sayılmasına ilişkin dosyada toplanan deliller, tanık beyanları ve bilirkişi raporlarına mahkemece itibar edilmesi mümkün ise de, dikkate alınan 17.3.2003 tarihli bilirkişi raporunda belirlenen değer 2.8.2002 tarihi itibarıyla belirlenen değer olup eldeki dava tarihi olan 15.3.2006 tarihindeki değeri yansıtmamaktadır. Ayrıca, davalı tarafın savunmasında bildirdiği ve davalı tarafından dava dışında yaptırılan inceleme sonunda düzenlenmiş olan bilirkişi raporunda belirtilen dava konusu yazlık villadaki rayiç değeri etkileyecek eksikliklerin de mahkemece dikkate alınan 17.3.2003 tarihli raporda dikkate alınıp alınmadığı anlaşılamamaktadır. Açılmamış sayılmasına ilişkin dosyada 14.3.2003 tarihinde talimatla yaptırılan keşfin de dava konusu yazlık villanın kapalı olması sebebiyle aynı konumda olduğu belirtilen aynı sitedeki başka bir villa üzerinde yapılarak 17.3.2003 tarihli rapor düzenlendiğine göre davalının savunmasında belirttiği villadaki eksikliklerin yerinde bizzat görülmediği de açıktır. Bu açıklamalar karşısında mahkemece yapılması gereken iş; mahallinde bizzat yazlık villa üzerinde yeniden keşif yapılmasını sağlamak, inşaat mühendisi bilirkişiden dava konusu yazlık villanın dosyaya yansıyan tamamlanmamış eksikliklerini de gözeterek dava tarihi olan 15.3.2006 tarihindeki rayiç değerini gösteren rapor almak, daha sonra inşaat mühendisi bilirkişinin belirleyeceği rayiç değerden hareketle evlenme öncesi, boşanma dava tarihi sonrası ve evlenme tarihi ile boşanma dava tarihi arasındaki ödemelerin tüm ödemelere oranlanarak hesaplamaya esas rayiç değeri bulmak, bu değer ile davacının 1/2 katkı oranı çarpılarak davacının katkı payı alacağını belirlemek, gerekirse bu konuda uzman bilirkişi raporu almak, hüküm kurulurken tarafların kazanılmış haklarını da gözönünde bulundurmak olmalıdır. Mahkemece az yukarıda açıklanan hususlar gözetilmeden açılmamış sayılan dosyadaki bilirkişi raporu ile belirlenen rapor dikkate alınarak yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması doğru olmamıştır.
Davalı vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kısmen kabulü ile usul ve kanuna uygun bulunmayan hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 825 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay duruşmasında avukat marifetiyle temsil olunan davalıya verilmesine ve 202,00 TL peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine 20.09.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.