Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2017/430 Esas 2020/7062 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 12.01.2016 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 19.07.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, İcra ve İflas Kanununun 121. maddesi uyarınca alınan yetki belgesine dayalı olarak açılan ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, davalılardan ...’nin davacıya olan borcundan dolayı Tekirdağ 1. İcra Müdürlüğünün 2013/661 Esas sayılı dosyası ile takip başlattıklarını, borçlunun murisi ..."den miras yoluyla kendisine intikal etmiş sekiz adet taşınmazda elbirliği mülkiyeti bulunması nedeniyle yetki belgesi alarak dava açtıklarını, taşınmazlardaki ortaklığın satış yoluyla giderilmesini talep etmiştir.
Davalılar davaya cevap vermemişlerdir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazlardan 2315 ada 161 parsel ve 1956 ada 162 parsel sayılı taşınmazlar yönünden davanın reddine; dava konusu diğer taşınmazlar yönünden davanın kabulü ile satış suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... temyiz etmiştir.
1)Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2)Borçlunun elbirliği halinde ortak olduğu taşınmazlarda borçlu ortağın alacaklısı İcra Hakimliğinden İcra İflas Kanununun 121. maddesine göre alacağı yetki belgesine dayanarak borçlunun ortağı olduğu taşınmaz için ortaklığın giderilmesi davası açabilir. Bunun için icra hakiminden yetki belgesi alınması zorunludur. İcra hakiminden yetki belgesi almadan doğrudan doğruya veya yetkisi olmayan icra müdürünün verdiği yetki belgesine dayanılarak dava açılması halinde dava hemen reddedilmeyip davacı tarafa icra hakiminden yetki belgesi almak üzere süre verilmelidir.
Öte yandan hükmün hangi hususları kapsayacağı 6100 sayılı HMK’nın 297. maddesinde belirtilmiştir. Ayrıca hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, yeni tereddüt ve ihtilaflar yaratır, hükmün hedefine ulaşmasını engeller, kamu düzeni ve barışı oluşturulamaz.
Somut olayda; ortaklığın giderilmesine karar verilen taşınmazların satış bedeli üzerinden binde 11,38 (% 011,38) oranında harç alınmasına karar verilmesinde bir isabetsizlik olmasa da bu harcın kimlere nasıl yükletileceğinin hüküm sonucunda gösterilmemesi infazda tereddüt oluşturacağından doğru görülmemiştir. Ancak bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK"nun 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte açıklanan nedenlerle diğer temyiz itirazlarının reddine, (2.) bentte açıklanan nedenlerle hüküm sonucunun (2) numaralı bendinin 8. paragrafındaki “harç alınmasına,” ibaresinin çıkarılarak yerine “harcın paydaşlardan satış bedelinin dağıtılmasındaki oranlarda tahsiliyle Hazineye irat kaydına,” ibaresinin yazılmasına; hükmün HUMK"nın 438/7 maddesi gereğince DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 10.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.