MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı .... bünyesinde diğer davalı ..."nun işyeri olan ... ve ... .. ... terminalinde 14/05/2012-15/09/2013 tarihleri aralığında çalıştığını, vardiya amirince davacıya telefon edilmek suretiyle iş akdinin feshedildiğini işe gelmemesinin söylendiğini, davacının işe geri alınmasını talep etmesi üzerine yazılı olarak 16/09/2013 tarihinde iş akdinin önceki tutanaklara atıf yapılarak feshedildiğinin bildirildiğini iddia ederek davacının işe iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı .... vekili, yetkisizlik itirazında bulunarak, iş akdinin geçerli ve haklı nedenle feshedildiğini, davacının iş akdinin feshini zorunlu kılan eylemleri ile görevinin temel gerekliliklerini yerine getirmediği gibi, işverenin bu husustaki iyi niyetini ve uyarılarını görmezden geldiğini, saygı sınırlarını aşarak hata yapmak ve işi savsaklamak konusunda ısrarcı tutum sergilediğini savunarak açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı .... vekili ise, husumet itirazında bulunarak, diğer davalı şirket ile aralarında hizmet alım ilişkisi olduğunu, davacının kendilerinin çalışanı olmadığını savunarak açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, fesih bildiriminde feshe dayanak olarak gösterilen olay tarihlerinden sonuncusunun 13/09/2013 tarihinde gerçekleştiği, bu tarihten 3 gün sonra iş akdinin feshedildiği, davacının savunmasının 13/09/2013 tarihinde alındığı, önceki olayların 23/05/2013, 03/04/2013 ve 11/09/2012 tarihli olup bu tarihlerde meydana gelen olayların güvenlik görevlisi olan davacının görevini gereği gibi yapmadığı, iki defa X-Ray cihazından bomba düzeneğinin geçtiğini fark etmediği, her ne kadar davacının X-Ray sertifikası bulunması zorunlu olduğu savunmasında bulunulmuş ise de iç hatlar yolcu salonu girişinde arama noktasında oturmaması gerektiği halde oturduğu, görev yapılan yerde sandalye ve koltuk gibi oturmaya elverişli vasıta bulunmadığı ve oturmaması gerektiği halde kitap üzerine oturarak yapması gereken göreve uygun tavır ve davranış sergilemediği söz konusu tavırlarını evvelce de tekrarladığı, olayla ilgili yetkililerce düzenlenen tutanağın duruşmada tutanak tanıklarından ... tarafından doğrulandığı, bu durumda son olayın her ne kadar işverene haklı fesih imkanı tanıyacak boyutta ve ağırlıkta olmadığı görülmekte ise de, yapılan görev, davacının evvelce tutanağa bağlanan davranışları gözetilerek işverence geçerli fesih nedenlerinin oluştuğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
4857 sayılı İş Kanunu"nun 20/2 maddesi uyarınca “feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir”. İşveren ispat yükünü yerine getirirken, öncelikle feshin biçimsel koşullarına uyduğunu, daha sonra, içerik yönünden fesih nedenlerinin geçerli (veya haklı) olduğunu kanıtlayacaktır. Dairemizin kararlılık kazanan uygulaması bu yöndedir. (04.04.2008 gün ve 2007/29752 Esas, 2008/7448 Karar sayılı ilamımız).
İşçi fesihte sebep gösterilmediği veya gös­terilen sebebin geçerli olmadığı iddiasında bulunacaktır. İspat yükü ise işverendedir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia etmesi durumunda, bu iddiasını ispatla yükümlüdür (m. 20/f.2). İşçinin feshin başka bir sebebe dayandığını iddia etmesi ve bunu ispatlaması, işverenin geçerli fesihle ispat yükünü ortadan kaldırmaz. (Dairemizin 01.12.2008 gün ve 2008/6294 Esas, 2008/32601 Karar sayılı ilamı).
Gerek işverenin geçerli sebebin varlığı gerekse işverenin gösterdiği sebep dışında bir sebeple dayandığı ileri sürülmesi durumunda bu vakıalar bir hukuki işlem olmadığından takdiri delillerle ispatı mümkündür.
Dosya içeriğine göre, davacının, feshe konu edilen daha önceki eylemleri nedeniyle disiplin cezası almıştır. Davalı işveren davacının disiplin cezası alan bu davranışlarını yanında son olarak X-Ray cihazında görevini yerine getirmememe davranışını fesih nedeni yapmıştır. Disiplin cezası verilen davranışlar tekrarlanmadığı sürece fesih nedeni yapılamaz. Diğer taraftan fesih nedeni yapılan davacının X_Ray cihazını kullanmak için gerekli sertifikasının bulunmadığı davacının amiri olan davalı tanığı tarafından da doğrulanmıştır. Davalının, davacıyı bilerek bu pozisyonda görevlendirmiştir. Davacının feshe konu edilen son davranışının ise işyerinde olumsuzluklara yol açtığının davalı işveren tarafından kanıtlanamaması nedeniyle davanın kabulü yerine yanılgılı değerlendirme ile reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-İşverence yapılan FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE, davacının İŞİNE İADESİNE,
3-Davacının kanunî sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin 4 aylık ücreti olarak belirlenmesine,
4-Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar doğmuş bulunan en çok 4 aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
5-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6-Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 1.500.-TL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 172.00 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine,
Kesin olarak 27.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.