Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/15998 Esas 2014/9947 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/15998
Karar No: 2014/9947
Karar Tarihi: 24.04.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/15998 Esas 2014/9947 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sollama yasağı bulunan bir yerde önündeki aracı sollayarak karşı yönden gelen başka bir araca çarpmıştır. Sanığın aracıyla 100-110 km hızla seyrettiği belirlenmiştir. Olay sonucunda taksirle öldürme suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz esnasında sanık müdafii ve savcı tarafından temyiz edilerek dosya incelenmiştir. Mahkeme, hükmü bozulmamıştır ve temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesi gözetilmemiştir. Bu nedenle hüküm 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozulmuştur. Ancak, düzeltilebilir olduğu belirtilerek sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hüküm onanmıştır. Mahkumiyet hükmü TCK'nın 85/2, 22/3, 62/1, 63, 53/6. maddeleri gereğince verilmiştir. TCK'nın 22/3 maddesi uyarınca cezanın üçte birden yarısına kadar arttırılabileceği belirtilmiş ancak bu maddede belirtildiği kadar bir arttırım yapılmamış, 1/4 oranında arttırım yapılmıştır.

12. Ceza Dairesi 2013/15998 E. , 2014/9947 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 22/3, 62/1, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde yol yapım çalışması nedeniyle bölünmüş karayolunun Afyon istikametine olan bölümünde trafiğin iki yönlü olarak kullanıldığı, gidiş-gelişe ayrıldığı levha ile işaretlenmiş bulunan bu yolda sanığın idaresindeki araçla seyri sırasında sollama yasağı bulunan yerde önündeki aracı sollayıp şerit ihlali ile karşı yönden gelen ölenin aracı ile çarpışması sonucu meydana gelen olayda; sollama yasağı ve hız tahdit levhasının bulunmasına rağmen sollama ve takograf kaydına göre 100-110 km. hız yaparak ölenin aracına çarpmış olan sanığın eylemini bilinçli taksir halinde gerçekleştirmiş olduğu anlaşıldığından; tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, sanık hakkında hükmedilen temel cezada TCK"nın 22/3 maddesi ile artırım yapılırken TCK"nın 22/3 maddesinde cezanın üçte birden yarısına kadar arttırılabileceği amir hükmüne rağmen ¼ oranında arttırım yapılarak sanık hakkında eksik ceza tayini mahalli Cumhuriyet savcısının temyizinin sanık lehine olması nedeniyle aleyhe temyiz bulunmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının bilinçli taksirin bulunmadığına ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, "güttüğü amaç ve saiki"" ibaresine ilişkin bendin hüküm fıkrasından çıkarılarak, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.