MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, iş akdine haksız ve bildirimsiz son verildiğini, günde 11 saat bazen 15 saate kadar çalıştığı halde fazla çalışma ücretinin ödenmediğini, haftanın 7 günü tatil yapmadan çalıştığı halde tatil çalışma ücretinin ödenmediğini, tüm ulusal bayramlarda çalıştığı halde ücretinin ödenmediğini, hiç yıllık izin kullandırılmadığını ve ücretinin de ödenmediğini öne sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, hafta tatili, yıllık izin ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iki dönem çalışması bulunduğunu, ihbar öneli kullandırıldığını, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram alacağı ve yıllık izin alacağı bulunmadığını bu hususun mevcut bordro ve ibranameden anlaşılacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davacı işçinin fazla mesai çalışması yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işin niteliğine göre ve tanık beyanları dikkate alınarak; davacının günde 11 saat ve ayın iki haftasında 7 gün, iki haftasında 6 gün çalıştığı bu çalışma şekline göre ayın iki haftasında 14 saat; iki haftasında 12 saat fazla çalışma yaptığı, ortalaması alındığında davacının haftada 13 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Ancak belirlenen fazla çalışma saatlerinin ortalamasının alınması hatalı olmuştur. Mahkemece, davacının belirlenen saatlerde çalıştığının kabulüyle her hafta için ayrı ayrı fazla çalışma alacağı hesaplanmalıdır. Yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde kabul kararı verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.03.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.