Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2012/1535 Esas 2012/7079 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Alacak

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davalı ve davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Asıl dava, kira sözleşmesinden kaynaklanan elektrik bedeli ile yoksun kalınan kârın tahsili ve fazladan ödenen kira bedelinin istirdadına ilişkindir. Karşı dava ise, ödenmeyen kira bedelinin tahsiline yöneliktir. Mahkemece, asıl ve karşı davanın reddine karar verilmiş hüküm davalı ve davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı-karşı davalı, davalıya ait olan işyerini oto yıkama işi için kiraladığını, sözleşmeye göre elektrik bedelinin kiraya dahil olduğu halde davalının kusurlu davranışı sonucunda, 1000 TL elektrik parası ödediğini, davalı tarafından başlatılan icra takibi sonucunda haciz baskısı altında 1450 TL kira parası ödediğini, 30/7/2009 tarihinde suyunun kesilmesi nedeniyle zarara uğradığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 4800 TL nin tahsilini istemiştir. Davalı-karşı davacı davanın reddini savunmuş, karşı davada ise ödenmeyen 2009 yılı Ekim, Kasım, Aralık ayları ve 2010 yılı Ocak ve Şubat ayları kira parasının tahsilini istemiştir.
1-Dosya kapsamına toplanan delillere, delillerin mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasını göre davacı- karşı davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı-karşı davalının elektrik bedeline ilişkin temyiz itirazına gelince;
Davada dayanılan ve hükme esas alınan 15.1.2007 başlangıç tarihli ve 3 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık yoktur. Kira sözleşmesinin özel şartlarında, elektrik bedelinin kiraya dâhil olduğu kararlaştırılmıştır. Tarafların serbest iradesi ile kararlaştırılan bu şart geçerli olup tarafları bağlar. Davacı elektrik kesildikten sonra, elektirik abonesi olarak davalının ödemesi gereken 1000 TL elektrik bedelini ödemiştir. Bu durumda, mahkemece elektrik bedeline ilişkin talebin kabulüne karar verilmesi gerekirken, bu husus göz ardı edilerek reddine karar verilmesi doğru değildir.
3-Davacı- karşı davalının yoksun kaldığı kâra ilişkin temyiz itirazına gelince: davacı dava konusu kiralananı oto yıkama amacı ile kiralamıştır. Sözleşmenin özel şartlarında su parasının kira bedeline dahil olduğu kararlaştırılmıştır. Borçlar kanunu 250. Maddesi hükmü uyarınca kiralayan kiralananı kira müddeti devam ettiği sürece akitte amaçlanan biçimde kullanılmak üzere hazır bulundurmakla yükümlüdür. Oysa davalının oto yıkama işi için
kiralanan dükkanda en önemli unsur olan ve kira bedeline dahil olarak kararlaştırılan suyun kesilmesi ile bu yükümlülüklerini yerine getirmediği anlaşılmıştır. Bu durumda davacı, kural olarak suyun kesilmesinden tahliye tarihine kadar gerçekleşmesi beklenen kârdan yoksun kalma nedeniyle tazminat isteyebilir. Ne var ki, davacı kiracının Borçlar Kanunu"nun 98. maddesi delaletiyle aynı kanunun 44. maddesi hükmü uyarınca, aynı nitelikte yeni bir yer bulma gayreti içine girmesi ve böylece zararın artmasını önlemesi yükümlülüğü vardır. Bu nedenle, davacı kiracının kâr yoksunluğu isteği, aynı nitelikte yeni bir yer bulabileceği tarihle sınırlıdır. Öyleyse mahkemece bilirkişi aracılığı ile kiralananın suyunun kesilmesi tarihinden itibaren davacının aynı nitelikte yeni bir yer bulabileceği sürenin saptanması ve bu süre ile sınırlı olarak kâr yoksunluğuna hükmedilmesi gerekir.
4-Davalı- karşı davacının kira bedeline ilişkin talebine gelince; davacı kiralananı Mart 2010 tarihinde tahliye etmiştir. Bu durumda davacı kiracı tahliye tarihine kadar olan kira bedelinden sorumludur. Davalı – karşı davacı 2009 yılı Ekim, Kasım, Aralık ve 2010 yıl Ocak ve Şubat ayları kirasını talep ettiğine göre karşı davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi de doğru olmamıştır.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıdaki açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 10.05.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.