Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, .... Sigortasına giriş tarihinin Türkiye"de sigorta başlangıç tarihi olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı vekili, davacının ilk işe giriş tarihinin ..."da ilk defa sigortalı olarak işe başladığı tarih olan 01.09.1981 olarak kabulüyle, borçlanma talebinin 5510 Sayılı Kanunun 4/1-a maddesi kapsamında değerlendirilmesinin ve emeklilik için borçlandırılacak asgari gün sayısının buna göre hesaplanması gerektiğinin tespitini talep etmiş, daha sonra talebini ıslah dilekçesi ile değiştirerek ve daraltarak davacının 18 yaşını ikmal ettiği 01.08.1983 tarihinin sigorta başlangıcı olarak kabul edilmesini talep etmiş ve borçlanma talebinin 5510 sayılı 4/1-a maddesi kapsamında değerlendirilmesi taleplerinden vazgeçtiklerini beyan etmiştir.
Davanın yasal dayanağı 3201 sayılı Yasa ile, 10.04.1965 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak 01.11.1965 tarihi itibarıyla yürürlüğe giren Türkiye Cumhuriyeti ile ... Federal Cumhuriyeti arasında imzalanan Sosyal Güvenlik Sözleşmesinin uzun vadeli sigorta kollarından olan “Malullük, Yaşlılık ve Ölüm Sigortaları(aylıkları)” başlıklı beşinci bölüme 02.11.1984 tarihinde imzalanıp 05.12.1985 tarihli 3241 sayılı Yasayla onaylanıp yürürlüğe giren Ek Sözleşme ile getirilen sözleşmenin 29’uncu maddesi olup, davacının ... Sigortasına göre 18 yaşını doldurduğu tarih olan 01.08.1983 tarihinde çalışması bulunduğu nazara alındığından, söz konusu tarihin sigorta başlangıcı olduğuna dair mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak, 6100 sayılı HMK nun “yargılama giderlerinin kapsamı” başlığını taşıyan 323. maddesinde yargılama giderlerinin hangi kalemleri kapsadığı tek tek sayılmış, “yargılama giderlerinden sorumluluk” başlığını taşıyan 326. maddede “kanunda yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği,” “yargılama giderlerine hükmedilmesi” başlığını taşıyan 332. maddesinde ise “yargılama giderlerine, mahkemece resen hükmedileceği, yargılama gideri, tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümün hüküm altında gösterileceği,” hüküm altına alınmıştır. Davacı vekilinin talebini daraltılmış olup, buna göre davanın kısmen kabulü ile yargılama giderleri taraflar arasında oranlanıp, kendisine vekil ile temsil ettiren davalı Kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemiş olması, isabetsizdir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Hüküm fıkrasının birinci paragrafındaki “davanın kabulüne” ibaresi silinerek, yerine “davanın kısmen kabulüne” yazılmasına,
2-Hüküm fıkrasının beşinci paragrafındaki “yargılama masrafının” kısmından sonra gelmek üzere, “kabul ve ret oranına göre 6-TL"lik kısmının davalıdan davacıya verilmesine, kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına” kelimelerinin yazılmasına,
3-Hüküm fıkrasının 6.paragrafından sonra gelmek üzere “Davalı Kurum kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT"ne göre hesaplanan 1.320,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınıp davalılara verilmesine” ibaresinin 7.paragraf olarak eklenmesine,
Kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.