Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9553 Esas 2019/3769 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9553
Karar No: 2019/3769
Karar Tarihi: 25.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9553 Esas 2019/3769 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Sanığın 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmü açıklanmamıştır. Sanık hakkında verilen hapis cezası açısından Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiştir. Ancak, bu iptal infaz aşamasında dikkate alınabileceği için bozma nedeni yapılmamıştır. Sanık lehine haksız tahrik hükmü uygulanması gerektiği halde 3/4 oranında indirim uygulanarak eksik ceza tayini yapılmıştır. Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli kararı nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu için hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 29., 53. ve 3. maddeleri; 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi; 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi; 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/9553 E. , 2019/3769 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan vekilinin 22.10.2015 havale tarihli temyiz dilekçesi içeriğinden, sadece sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü, sanığın 22.10.2015 havale tarihli temyiz dilekçesi içeriğinden sadece kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiği anlaşılmakla, bu kapsamda yapılan temyiz incelemesinde;
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen hapis cezası yönünden, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanığın katılana yönelik kasten yaralama suçunu işleme nedeni olarak savunmasında belirttiği hususların, somut deliller ile desteklenmemesi karşısında, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede uygulanmasını gerektirdiği halde, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde (3/4) oranında indirim uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.