Yargıtay - Yağma - kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4889 Esas 2019/1235 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4889
Karar No: 2019/1235

Yağma - kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4889 Esas 2019/1235 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağduruna karşı yağma, kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkum edildi. Temyiz incelemesi sonucu, yağma ve kasten yaralama suçlarındaki mahkumiyet yerinde görülürken, tehdit suçu kapsamında uzlaşma önerisi yapılmadığı için bozuldu. Yargılama sırasında zorunlu savunman görevlendirildiği için sanık için ödenen avukatlık ücretinin yargılama gideri olarak yükletilmesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesine aykırı bulundu ve hüküm bu nedenle bozuldu. Sanığın savunmanın masrafını üstlenmemesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi

6. Ceza Dairesi 2016/4889 E. , 2019/1235 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, kasten yaralama, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık ... hakkında, mağdur ...’e karşı işlediği yağma ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 günlü ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yerel Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırı olarak, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "Sanık hakkında 533 TL zorunlu müdafiilik giderine" ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usûl ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında, mağdur ...’e karşı işlediği tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Sanığa yüklenen 5237 sayılı Yasanın 106/1. maddesindeki tehdit suçunun, 24.11.2016 tarihinde kabul edilen 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi gereğince uzlaşma kapsamında kaldığı gözetilerek, taraflara usulünce uzlaşma önerisinde bulunularak sonucuna göre hüküm kurulması gerekliliği,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.