Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/14738 Esas 2014/17428 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm 05.03.2014 tarihli ek karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece tarafların boşanmalarına karar verilmiş; karar davacı-davalı kocaya 06.10.2011 tarihinde, davalı-davacı kadına ise 13.10.2011 tarihinde tebliğ edilmiş olup hükmün boşanmaya ilişkin bölümünün süresinde taraflarca temyiz edilmeksizin 28.10.2011 tarihinde mesai bitiminde kesinleşmiş olduğu anlaşılmaktadır. Temyiz eden davacı-davalı koca 29.1.2014 günü verdiği dilekçe ile; boşanma kararının mahkemece 31.10.2011 tarihi olarak kesinleştirildiğini, kesinleştirme tarihinin hatalı olduğundan bahisle talepte bulunmuş, kesinleştirme tarihinin düzeltilmesi talebi mahkemece 5.3.2014 tarihinde reddedilmiştir. Davacı-davalı koca bu ek kararı temyiz etmiştir. Kesinleşme işlemi bir idari işlem niteliğinde olduğundan temyiz edilebilir nitelikte bir mahkeme kararı değildir (HUMK.md.427/l). Mahkemesince re"sen veya talep üzerine kesinleşme şerhinin her zaman düzeltilmesi imkan dahilindedir. Bu nedenle temyiz talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple temyiz talebinin REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi.15.09.2014 (Pzt.)