MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
....İlçe Emniyet Müdürlüğü Trafik Tescil ve Denetleme Büro Amirliğinde trafik tescil memuru olarak görev yapan sanık ..."in, ....2. Noterliğince trafik bürosuna gönderilen 25/12/2008 tarih ve 8757 yevmiye numarası ile düzenlenmiş olan araç rehin sözleşmesini tebliğ aldığı halde gerekli işlemleri yapmayarak görevini ihmal ettiğinden bahisle mahkumiyetine karar verilmiş ise de; adı geçen sanığın, rehin sözleşmesine konu aracın plakasının başka yere ait olması nedeni ile aracın dosyasının kendi bürolarında bulunmadığı ve tescil birimi itibarı ile rehin kaydını Sakarya/Pamukova tescil bürosunun işlemesi gerektiğini savunması, sanık ..."nın da kovuşturma aşamasındaki ifadesinde, noterin rehin sözleşmesini veya satış sözleşmesini yahut rehne dair kaydı aracın asıl dosyasının bulunduğu trafik tescil bürosuna göndermesi gerektiğini beyan etmesi karşısında, maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer kalmayacak şekilde ortaya çıkarılması için, rehin sözleşmesinin aracın trafik kaydına işlenmesinin hangi kurumca ve ne şekilde yapılması gerektiği araştırıldıktan sonra sonucuna göre sanık ..."in hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği, öte yandan aynı büroda trafik tescil memuru ve komiser olarak görev yapan sanıklar ... ve ..."nın haberleri olmaksızın sanık ..."in araç rehin sözleşmesini tebellüğ ederek ilgili aracın trafik kaydına işlemeden aracın müteferrik dosyasına koyduğu ve bu yüzden suça konu araç ile ilgili tescil işlemi yapılırken ismi geçen sanıklar tarafından durumun fark edilmeyerek aracın başkası adına tescil edilmesi şeklinde gelişen olayda, sanıklar ... ve ..."nın, diğer sanık ..."in beyanına göre büroya gelen rehin sözleşmesinden haberlerinin olmadığı hususu göz önüne alındığında yüklenen suçun bu sanıklar tarafından işlenmediği ve atılı suçtan beraatlerine karar verilmesi gerektiği nazara alınmadan yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,

.../...

-2-



Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/07/2012 gün ve 2011/4. MD-450, 2012/256 sayılı Kararında da ifade edildiği üzere; TCK’nın 257. maddesinin 2. fıkrasında kamu görevlisinin, yapmakla görevli olduğu işi yapmaması veya yasaya göre yapılması gereken biçimde yerine getirmemesi ya da geciktirmesinin suç olarak sayılmış olması nedeniyle, bu suçun kasten işlenebilen suçlardan olduğu ve bu sebeple de kamu görevlisinin görevini bilerek ve isteyerek ihmal etmesi veya geciktirmesi gerektiği nazara alındığında, mahkumiyet hükmü verildiği halde gerekçe kısmında "... sanıkların eylemlerinde doğrudan kastlarının olmadığı..." şeklinde ibarelere yer verilerek çelişkiye düşülmesi,
Hükümden önce 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan “kazanç” sözcüğünün “menfaat” olarak değiştirilmesi ve TCK"nın 257/2. maddesindeki cezanın alt sınırının 3 ay hapis cezası olarak düzenlenmesi karşısında, hükmün gerekçesinde "alt sınırdan olmak üzere" ibaresine yer verilmesine rağmen temel cezaların 6 ay hapis olarak belirlenmesi suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
Kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanıklar hakkında denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemeleri halinde bu cezalarının kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesi yerine infazı kısıtlayacak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde karar verilmesi,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işledikleri kabul edilen ve hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilen sanıklar hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Gerekçeli karar başlığında katılanın ismine yer verilmemesi ve isnat edilen suç tarihinin 31/12/2008 yerine 19/02/2009 olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/2-(b-c) madde-fıkra-bentlerine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 05/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.







Yzl. İşl. Md.

Y/Ç