Esas No: 2022/7265
Karar No: 2022/17500
Karar Tarihi: 25.10.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/7265 Esas 2022/17500 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Hırsızlık suçuna yönelik temyiz istemi reddedilmiş, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz istemi ise kabul edilmiştir. Sanığın suçunun cezasının hesaplanması sırasında, dava zamanaşımı süresinin göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Ancak ilk mahkumiyet hükmünün verildiği tarihten karar tarihine kadar olan 8 yıllık zamanaşımı süresi hesaplanamadığı için, dava düşürülmediği gibi yargılamaya devam edilerek hüküm kurulduğu ifade edilmiştir. Bu sebeple, hüküm bozulmuştur. Sanık hakkında açılan kamu davası ise, zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/4. maddesi hırsızlık suçunu, 66/1-e maddesi davranışın cezasının hesaplanması için özel bir hüküm getirmektedir. 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi baz alınarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü ifade edilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi de zamanaşımına ilişkin düzenlemeler içermektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince,
Sanığın iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanun’un 66/1-e maddesi uyarınca hesaplanan 8 yıllık dava zamanaşımının, ilk mahkumiyet hükmünün verildiği 20/06/2012 tarihinden karar tarihine kadar geçtiği gözetilmeden zamanaşımı nedeniyle davanın düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 25.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
