9. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/30147 Karar No: 2015/30133 Karar Tarihi: 27.10.2015
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/30147 Esas 2015/30133 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2015/30147 E. , 2015/30133 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, cezai şart tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı; davalının 03/07/2006 tarihinde işyerinde Satın Alma Uzmanı olarak çalıştığını,15/09/2011 tarihinde istifa ederek 30/09/2011 tarihinde işten ayrıldığını, davalının Yönetici Yetiştirme Programına katılım şartları ile ilgili olarak 23/11/2010 tarihinde müvekkil şirket ile davalı arasında karşılıklı olarak bir taahhütname imzalandığını, davalı tarafça eğitim süresinin bitiminden itibaren 1 yıl süre ile ...... ve yerine kaim olacak sair işverenler için çalışmayı kabul ve taahhüt ettiğini, davalı tarafça eğitim süresi içinde veya eğitim süresinden sonraki 1 yıllık süreden evvel işyerinden istifa edilmesi veya İş Kanununun 24. maddesi uyarınca iş sözleşmesinin davalı yanca feshedilmesi halinde yada İş Kanununun 25/2. Maddesinde belirtilen hallerden dolayı iş sözleşmesinin işverence feshi halinde , fesih tarihinde aylık 2.000 Euro olmak üzere cezai şart ödeneceği taahhüt edildiğini iddia ederek, cezai şart alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davacı işyerinde 03/07/2006-30/09/2011 tarihleri arasında çalıştığını, eğitime gönderilen işçilere dayatma şeklinde taahhütname imzalattıklarını, davacı işverenin davalıyı istifaya zorladığını, davalının yönetici eğitimine gönderildiğini ancak yönetici yapılmadığını, eğitimi devam ederken başka bir bölümde gönderilmiş davacı yanın tutum ve davranışları nedeniyle istifaya zorlandığını, talep edilen cezai şart miktarının fahiş olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı, taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davada reddedilen kısım takdiri indirimden kaynaklandığından mahkemece davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK. nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir. F)Sonuç: Hüküm fıkrasında davalı lehine hükmedilen vekalet ücretine ilişkin paragrafın tamamen çıkartılarak yerine “Kısmi ret takdiri indirimden kaynaklandığından davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin davalıya yükletilmesine, 27.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.