Karşılıksız çek düzenleme suçundan sanık ...’ın, 5941 sayılı Çek Kanunu"nun 5/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 52/2. maddeleri gereğince 48.000,00 (2 kez) ve 40.000,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair Adana 4. İcra Ceza Mahkemesinin 07/11/2017 tarihli ve 2017/371 esas, 2017/849 sayılı kararı aleyhine, Adalet Bakanlığı"nın 09.03.2020 gün ve 2019- 19476 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.03.2020 gün ve KYB. 2020/ 34561 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
1- Dosya kapsamına göre, müştekinin 48.000,00 , 48.000,00 ve 40.000,00 Türk lirası bedelli çekleri süresi içerisinde bankaya ibrazına rağmen ödenmemesi nedeniyle şikâyetçi olması üzerine, Adana 4. İcra Ceza Mahkemesinin 07/11/2017 tarihli kararı ile hükmedilecek adlî para cezasının çekin karşılıksız kalan bedelinden az olamayacağından bahisle, sanığın 2 kez 2400 gün karşılığı 48.000,00 Türk lirası ve 2000 gün karşılığı 40.000,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 08/04/2019 tarihli ve 2018/4527 esas, 2019/6821 karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, 5941 sayılı Kanun"un 5/1. maddesinde yer alan, "(Değişik: 15/7/2016-6728/63 md.) Üzerinde yazılı bulunan düzenleme tarihine göre kanunî ibraz süresi içinde ibrazında, çekle ilgili olarak “karşılıksızdır” işlemi yapılmasına sebebiyet veren kişi hakkında, hamilin şikâyeti üzerine, her bir çekle ilgili olarak, binbeşyüz güne kadar adli para cezasına hükmolunur. Ancak, hükmedilecek adlî para cezası; çek bedelinin karşılıksız kalan miktarı, (…) az olamaz." şeklindeki düzenleme gereğince, sanığa verilecek adlî para cezasının en fazla 1500 güne kadar hükmedilmesinden sonra sonuç adlî para cezasının çek bedelinin karşılıksız kalan miktarından az olmayacak şekilde belirlenip hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-5237 sayılı Kanun"un 52/4. maddesinde yer alan "(4) Hakim, ekonomik ve şahsi hallerini göz önünde bulundurarak, kişiye adlî para cezasını ödemesi için hükmün kesinleşme tarihinden itibaren bir yıldan fazla olmamak üzere mehil verebileceği gibi, bu cezanın belirli taksitler halinde ödenmesine de karar verebilir. Taksit süresi iki yılı geçemez ve taksit miktarı dörtten az olamaz. Kararda, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrileceği belirtilir." şeklindeki hükme aykırı olarak adlî para cezalarının birer ay ara ile iki eşit taksitle ödenmesine karar verilmesinde,
İsabet görülmediği, gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla,
Gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereği kanun yararına bozma olağanüstü kanun yoluna gidilmesi için bozulması istenen karar veya hükmün usulüne uygun şekilde kesinleşmesi gerektiği, ancak;
Kanun yararına bozmaya konu dosyanın, UYAP ve fiziki evrak üzerinden incelenmesi sonucunda; sanığın daha önceden duruşma günü için çıkartılan davetiye tebliği mazbatasında taşındığı belirlenen adresine, mahkemece yeterli adres araştırması yapılmaksızın, doğrudan 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca tebliği şerhiyle çıkartılan ve mahalle muhtarına yapılan gerekçeli karar tebligatının usulsüz olduğu, dolayısıyla hükmün usulsüz şekilde kesinleştirildiği, tebligatın usulüne uygun yapılması halinde istinaf yoluna başvuru imkanının bulunduğu anlaşılmakla,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği, yukarıda yazılı nedenle CMK"nin 309. maddesindeki şartları taşımadığından kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, 21.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.