Mahkemesi : İş Mahkemesi


Dava, yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkeme, bozma ilamına uyduktan sonra yaptığı yargılama sonucu; 01.02.2014 tarihinden itibaren davacıya yaşlılık aylığı bağlanması nedeniyle, davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığı kararı vermiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanununun 123. maddesindeki, "davacı, hüküm kesinleşinceye kadar, ancak davalının açık rızası ile davasını geri alabilir." 307 maddesindeki, "feragat, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesidir." 309. maddesindeki, "feragat ve kabul, dilekçeyle veya yargılama sırasında sözlü olarak yapılır. Feragat ve kabulün hüküm ifade etmesi, karşı tarafın ve mahkemenin muvafakatine bağlı değildir. Kısmen feragat veya kabulde, feragat edilen veya kabul edilen kısmın, dilekçede yahut tutanakta açıkça gösterilmesi gerekir. Feragat ve kabul, kayıtsız ve şartsız olmalıdır." 310. maddesindeki, "feragat ve kabul, hüküm kesinleşinceye kadar her zaman yapılabilir." 311. maddesindeki, "feragat ve kabul, kesin hüküm gibi hukuki sonuç doğurur. İrade bozukluğu hâllerinde, feragat ve kabulün iptali istenebilir." hükümlerinde açıklanan şartların mevcut olmaması nedeniyle; vekaletnamesinde davadan feragat yetkisi olan davacı vekilinin 04.12.2014 tarihli duruşmada bulunduğu "dava açıldıktan sonra davacının emekli edilmesi" nedeniyle davanın konusuz kaldığına ilişkin beyanının; davanın geri alınması veya feragat hükmünde olmadığı belirgindir.
Mahkemece, dava konusuz kaldığından, karar verilmesine yer olmadığına şeklinde karar verilebilmesi için, uyuşmazlık konusu çekişmenin ortadan kalkması, başka bir anlatımla; her iki tarafın da davanın esası hakkında karar verilmesinde hukuki yararının kalmamış olması gerekir. Davacının talebi; 07.10.2009 tarihi itibariyle 15 yıl 5 ay 30 gün sigortalılık süresi bulunduğu ve bu süreye ilişkin prim borcu olmaması nedeniyle, 13.10.2009 tarihinden yaşlılık aylığı bağlanması, aksine Kurum işleminin iptaline ilişkin olup; Kurumun, yargılama aşamasında ikinci tahsis talep tarihi itibariyle yaşlılık aylığı bağlaması ve Kurumun kabul ettiği sigortalılık süresinin ise; 01.05.1994 ile 01.06.2000; 01.01.2002 ile 31.12.2002; 01.01.2007 ile 31.01.2014 dönemi olması karşısında, uyuşmazlığın devam ettiği anlaşılmaktadır
Öte yandan, İş Mahkemesi"nin 2005/1003 Esas-2006/238 Karar sayılı dava dosyası ile; 01.01.1994 ile 31.12.2004 tarihleri arasında kalan dönem bakımından kesin hüküm oluştuğu belirgin olup; ve bu nedenle kesin hüküm oluşturmayan ve Kurumun kabulünde olmayan 01.01.2005 ile 31.12.2006 tarihleri arasında kalan dönem bakımından; önceki bozma ilamında yapılan açıklamalar ışığında, sigortalılık araştırması yapılarak ve özellikle 2926 sayılı Yasaya tabi sigortalılık iradesini ortaya koyacak herhangi bir başvurusu, prim ödemesi, ürün satışı veya bu satışlardan yapılan prim tevkifatı bulunup bulunmadığı araştırılarak, yaşlılık aylığı talebinin irdelenmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 24.2.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.