Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/10747 Esas 2014/17387 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/10747
Karar No: 2014/17387

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/10747 Esas 2014/17387 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2014/10747 E.  ,  2014/17387 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İstanbul 13. Aile Mahkemesi
    TARİHİ :21.11.2013
    NUMARASI :Esas no: 2012/727 Karar no:2013/742

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının müşterek çocuklar için tayin ve takdir edilen nafakanın miktarına ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
    2-Davacı, nafaka talebi yanında ayrılığa karar verilmesini de istemiştir. Davalı tarafından davacı aleyhine 24.12.2008 tarihinde boşanma davası açılmış, dava, 26.01.2012 tarihinde reddedilmiş, karar 27.03.2012 tarihinde kesinleşmiştir. Bu kararın gerekçesinde “kadının evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olacak herhangi bir kusurlu davranışının ispatlanamadığı, kocanın ise evlilik birliğinin yüklediği sorumluluklardan kurtulmak amacıyla birlikte yaşamaktan kaçındığı” kabul edilmiştir. Tarafların sözü edilen boşanma davasının reddinden sonra da, kocanın istememesi yüzünden ayrı yaşadıkları yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Bu halde, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Başka bir ifade ile boşanma sebebi ispatlanmıştır. Dava, boşanmaya değil de, ayrılığa ilişkin olduğuna göre, Türk Medeni Kanununun 170/2 ve 171. maddesi gereğince ayrılığa karar verilmesi gerekirken, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru görülmemiştir.
    3-Boşanma veya ayrılık davası açılınca, hakim davanın devamı süresince gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına, geçimine, eşlerin mallarının yönetimine ve çocukların bakım ve korunmasına ilişkin geçici önlemleri re’sen (kendiliğinden) almak zorundadır (TMK.md.167). O halde, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davacı kadın yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.15.09.2014 (Pzt.)



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.