Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/18799 Esas 2016/17010 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/18799
Karar No: 2016/17010
Karar Tarihi: 02.11.2016

Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/18799 Esas 2016/17010 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz isteği reddedilmiştir. Kararın gerekçesi, yapılan inceleme sonucunda sanıkların suçu işlediğinin kanıtlandığı ve doğru olarak nitelendirildiği şeklindedir. 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği belirtilmiş, ancak mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde TCK'nın 53. maddesinin uygulanması mümkün görülmüştür. Kanun maddeleri: TCK'nın 53/1-b ve 53. maddesi.
18. Ceza Dairesi         2015/18799 E.  ,  2016/17010 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Sanıklara yükletilen hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
    TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ve yine aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmemiş ise de, mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re"sen, TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden, bu hususların bozmayı gerektirmediği,
    Anlaşıldığından, sanıklar ... müdafii ve ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 02.11.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.