Görevli memura etkin direnme - görevli memura hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2012/129 Esas 2012/4854 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevli memura etkin direnme, görevli memura hakaret
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Sanıkların, müessir fiil, tehdit ve hakaretle direnme suçunu işledikleri, eylemlerinin bütün halinde 765 sayılı TCK"nun 258/1 maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden ayrıca 266/2 maddesi gereğince hükümlülük kararı verilmesi,
2) Sadece sanıklar tarafından temyiz edilen bozma ilamından önceki 21.09.2005 tarih ve 133/255 sayılı hükümde cezaların 647 sayılı Yasa"nın 6. maddesi gereğince ertelenmesine karar verilmiş olması karşısında; CMUK 326/son maddesi gereğince bozma kararından sonra aleyhe hüküm kurulamayacağı gözetilmeden cezaların ertelenmemesine karar verilmesi,
3) 5271 sayılı CYY.nın 5728 sayılı Yasa ile değişik 231/5.maddesi uyarınca, mahkemece hükmolunan iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için; sanığın, daha önce kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin bulunmaması, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması, suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi ve nihayet sanığın kabulü gerekmektedir. Önceki hükümlülük kararının yargılamaya konu suçtan sonra kesinleşmiş veya silinme koşullarının gerçekleşmiş olması, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel oluşturmamaktadır. Maddenin 6/c fıkrasında belirtilen zarar kavramı ise, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 11-250/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi belirlenebilir, ölçülebilir, somut maddi zarar olup manevi nitelikteki zararı kapsamamaktadır.
İncelenen dosyada, sanıklara yükletilen görevli memura direnme suçunun mağdurlarının, ne şekilde maddi nitelikte bir zararının olduğu açıklanarak sanıkların hukuksal durumunun, belirtilen yasal ölçütlere göre değerlendirilmesi yerine "katılanın zararının karşılanmaması" şeklindeki yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı ve sanıklar ..., ... ve müdafii ile katılan ... Sahin"in temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.