Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/2008 Esas 2021/4750 Karar Sayılı İlamı

Karşılıksız çek düzenleme suçundan sanık ..."nün, 5941 sayılı Çek Kanunu"nun 5/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 52/2. maddeleri gereğince 75.400,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Diyarbakır 1. İcra Ceza Mahkemesinin 02/04/2019 tarihli ve 2019/23 esas, 2019/226 sayılı kararı aleyhine, Adalet Bakanlığı"nın 25.02.2020 gün ve 2019- 21023 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.03.2020 gün ve KYB. 2020/ 28258 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, adı geçen sanığa Diyarbakır 1. İcra Ceza Mahkemesi tarafından 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 145 ve 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 349. maddesi uyarınca duruşmaya gelmediği takdirde yokluğunda karar verileceğinin ihtarını içerir duruşma gününü bildiren meşruhatlı davetiye gönderildiği, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesi uyarınca tebligatta bulunularak, sanığın savunması alınmaksızın 75.400,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair karar verilmiş ise de;
Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 30/01/2019 tarihli ve 2017/14845 esas, 2019/198 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 7201 sayılı Kanun"nun 10/1, 21/1 ve 21/2. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alındığında, öncelikle muhatabın bilinen son adresine tebliğ yapılması, tebligatın iade gelmesi durumunda bu defa muhatabın Mernis adresinin tespiti yapılarak tebligat zarfı üzerine söz konusu adresin Mernis adresi olduğunu belirtmeden tebliğ yapılması, yine tebligatın iade gelmesi durumunda bu defa tebligat parçası üzerine adresin Mernis adresi olduğu ve 7201 sayılı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca işlem yapılması belirtilerek tebliğ yapılması gerektiği, somut olayda ise sanığın bilinen son adresinin kapalı olması sebebiyle kapıcıdan sorulduğu, muhatabın nerede olduğunu bilmediğini beyan etmesi üzerine tebligatın mahalle muhtarına teslim edilmesi karşısında, muhatabın vaki adresten sürekli yahut geçici olarak ayrılıp ayrılmadığı tespit edilerek, sonucuna göre sonraki tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekirken yazılı şekilde yapılan tebligatın geçerli sayılamayacağı cihetle, sanığın savunmasının tespiti için usulüne uygun şekilde tebligat yapılmaksızın yargılamaya devamla savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği, gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla,
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, kanun yararına bozma talebinin kabulüyle Diyarbakır 1. İcra Ceza Mahkemesinin 02/04/2019 tarihli ve 2019/23 esas, 2019/226 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309/4-b maddesi uyarınca BOZULMASINA, yukarıda yazılı bozma nedenine göre müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, mahkemece yeniden yapılacak yargılama sonucunda sanık aleyhine belirlenmiş cezadan daha ağır olmamak üzere yeni bir hüküm kurulmasına, 21.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.