Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/17013 Esas 2016/2043 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/17013
Karar No: 2016/2043
Karar Tarihi: 17.02.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/17013 Esas 2016/2043 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, yoksulluk nafakasının artırımı için dava açmış, mahkeme davanın kısmen kabulüyle nafakanın 400 liraya artırılmasına karar vermiştir. Ancak davalı vekili kararı temyiz ederek Yargıtay'a başvurmuştur. Yargıtay, nafakanın TÜİK'in ÜFE oranında artırılması gerektiğini ve tarafların mali durumlarında olağanüstü bir değişiklik olmadığı takdirde, yüksek nafaka takdirinin doğru olmadığını belirtmiştir. Sonuç olarak kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddelerine gelince, davaya ilişkin olarak TMK'nun 175. maddesi (Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan malî gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir) ve TMK'nun 176/4. maddesi (tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın arttırılması veya azaltılmasına karar verilebilir) uygulanmıştır.

3. Hukuk Dairesi 2015/17013 E. , 2016/2043 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki yoksulluk nafakasının artırımı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, dava dilekçesinde; ... Aile Mahkemesinin 2009/998 E-2010/998 K. Sayılı kararı ile lehine aylık 200,00TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğini, aradan geçen sürede yetersiz kaldığını belirterek aylık 800 TL" ye artırımına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, cevap dilekçesinde;açık kalp ameliyatı geçirdiğini, çalışmakta olduğu şirkette fazla mesai yapamadığını, ödeme gücü olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile yoksulluk nafakasının 400TL" ye artırımına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Dava, yoksulluk nafakasının artırımına ilişkindir.
TMK"nun 175.maddesine göre; ""Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan malî gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir.""
TMK.nun 176/4.maddesine göre de; tarafların, mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin gerektirdiği hallerde iradın arttırılması veya azaltılmasına karar verilebilir.
Yukarıda sözü edilen yasal düzenlemeye göre; iradın arttırılması veya azaltılması için, ya tarafların mali durumlarının değişmesi veya hakkaniyetin bunu zorunlu kılması gerekmektedir. Bu doğrultuda, yerleşen Dairemiz uygulamasına göre; nafaka alacaklısı davacının ihtiyaçları ile nafaka yükümlüsü davalının gelir durumunda, nafakanın takdir edildiği tarihe göre olağanüstü bir değişiklik olmadığı takdirde; yoksulluk nafakası TÜİK’in yayınladığı ÜFE oranında artırılmalı ve böylece taraflar arasında önceki nafaka takdirinde sağlanan denge korunmalıdır.
Somut olayda; taraflar 14.02.2012 tarihinde kesinleşen kararla boşanmışlardır. Tarafların ekonomik ve sosyal durumlarında, nafakanın takdir edildiği tarihe göre, olağanüstü bir değişiklik olduğu ileri sürülmemiştir.
O halde; yoksulluk nafakasının niteliği ve takdir edildiği tarih gözetilerek nafakanın TÜİK"in yayınladığı ÜFE oranında artırılması suretiyle dengenin yeniden sağlanması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yüksek nafaka takdiri doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.