Tebliğname No : 2014/145409-Kanun Yararına Bozma
MAHKEMESİ :İstanbul 48. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİH VE NO :31/01/2013-2012/819(E),2013/192(K)

Kasten yaralama suçundan sanık F.. T.. E..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 86/3-e, 87/1-son ve 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58/7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair İstanbul 48. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/01/2013 tarihli ve 2012/819 esas, 2013/192 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 15.04.2014 tarih ve 2014/7428 – 26143 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 29.04.2014 tarih ve 2014/145409 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; sanığın tekerrüre esas alınan Gaziosmanpaşa 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 02/05/2011 tarihli ve 2011/404 esas, 2011/173 sayılı kararı ile yaralama suçundan verilen 1.500 Türk Lirası adli para cezasının doğrudan verilmiş gün para cezası olduğu, hapis cezasından çevrilme olmadığı cihetle karar tarihi itibarı ile yürürlükte olan 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 2. maddesi gereğince kesin olduğu, aynı kararda yer alan tehdit suçu yönünden verilen hapis cezası bakımından ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olduğu anlaşılmakla anılan kararın tekerrüre esas alınamayacağı, aslında kesin olan para cezasının sehven temyiz yolu açık olduğunun belirtilmiş olmasının, kesin olan para cezasını tekerrüre esas hale getirmeyeceği ve sanığın sabıka kaydında tekerrüre esas başka bir ilamı da bulunmadığı gözetilmeden hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İstanbul 48. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/01/2013 tarihli ve 2012/819 esas, 2013/192 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin parağrafın çıkartılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen korunmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.