Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18536 Esas 2014/9832 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralamadan dolayı sanık A hakkında suçlu bulunarak cezalandırılmasına, sanık B için ise beraat kararına hükmetmiştir. Sanık A’nın kusurunun bulunmadığı gerekçesi ile beraat ettiği belirtilmiştir. Kararda TCK’nın 89/4, 62, 53/6, 51/1-3, 63. maddelerine atıfta bulunulmuştur. TCK’nın 89/4 maddesi, taksirle işlenen suçlarda azami cezayı belirlemektedir. TCK’nın 62. maddesi, taksirle işlenen suçların cezasını belirlerken dikkate alınan kriterleri içermektedir. TCK’nın 53/6 maddesi, taksirle yaralama suçuna ilişkin cezayı belirlerken hangi durumların etkili olduğuna dair hükümler içermektedir. TCK’nın 51/1-3 maddeleri ise, taksirle suç işleyen kişilerin pişmanlık hallerine, suçun işlenişine dair bilgi vermelerine ve mağdurun zararlarını gidermelerine dair hükümler içermektedir. TCK’nın 63. maddesi ise, bir suçun işlenmiş olup olmadığının tespiti için delillerin değerlendirilmesine yönelik usul hükümlerini içermektedir.