Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/23863 Esas 2016/800 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/23863
Karar No: 2016/800
Karar Tarihi: 25.01.2015

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/23863 Esas 2016/800 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, iş aradığını öğrendiği kişiye kendi şirketinde işe alım olacağı yalanını söyleyerek 100 TL ve nüfus cüzdanı fotokopisini aldı ve daha sonra işe almamakla beraber parayı iade etmediği için dolandırıcılık suçundan mahkum edildi. Hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK’nın 53. maddesi uygulanmadı. Gün para cezası adli para cezasına çevrilirken uygulama maddesi belirtilmediği için CMK’nın 232. maddesi ihlal edildiği gerekçesiyle karar bozuldu. Ancak, yargılamayı yeniden gerektirmeyen bu hususta, TCK’nın 52/2. maddesi gereğince adli para cezası uygulanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri: TCK’nın 157 ve 58. maddeleri, 53. maddesi, 52/2. maddesi, 5271 sayılı CMK’nın 232. maddesi, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2013/23863 E. , 2016/800 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157 ve 58. maddeleri uyarınca mahkûmiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Somut olayda; sanığın, iş aradığını öğrendiği şikayetçiye ulaşarak, kendi çalıştığı şirkette işçi alımı olacağını söylemek suretiyle ondan 100,00 TL para ve nüfus cüzdanı fotokopisini aldığı, daha sonra şikayetçiyi işe koymadığı gibi parasını da iade etmediği anlaşıldığından, eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde aşağıda belirtilen nedenler dışında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK’nın 53. maddesinin uygulanmaması usul ve yasaya aykırı ise de, bu eksikliğin infaz aşamasında giderilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, anılan maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün üçüncü bendinde yer alan cümlenin en başına gelecek şekilde “TCK’nın 52/2. maddesi gereğince” denilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.