1. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5488 Karar No: 2019/1134 Karar Tarihi: 26.02.2019
Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5488 Esas 2019/1134 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, mağdurunu kasten öldürmeye teşebbüs suçundan dolayı yargılanmıştır ve mahkeme tarafından 5 yıl hapis cezası verilmiştir. Daha önce yapılan bir başvuru sonucunda hüküm bozulmuş ve tahrik indirimi daha fazla yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Ancak bu durum tekrar dikkate alınmamış ve mahkeme, tahrik indirimini yarım oranında uygulayarak ceza tayin etmiştir. Sanık müdafiinin itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kararda TCK'nin 81/1, 35/1-2, 29, 62/1, 53/1, 63. maddeleri yer almaktadır. Bu maddeler, kasten öldürmeye teşebbüs suçu ve ceza indirim sebeplerini tanımlamaktadır.
1. Ceza Dairesi 2018/5488 E. , 2019/1134 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs HÜKÜM : TCK"nin 81/1, 35/1-2, 29, 62/1, 53/1, 63. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün, Dairemizin 2016/1234 esas, 2017/3344 karar sayılı ilamı ile katılandan kaynaklanan tahrik oluşturan söz ve davranışların ulaştığı boyuta göre asgari orana yakın indirim yapılmasının yeterli olup, 2/3 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayin edilmesinin yasaya aykırı olduğu gerekçesi ile sanık aleyhine bozulduğu; mahkemece bozma ilamına uyulduğu halde bozulan hükümden farklı olmayan gerekçelerle, tahrik indiriminin 1/2 oranında uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz istemi bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in, mağdur ...’i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve eleştiri nedeni saklı kalmak kaydıyla tahrike ilişkin cezayı azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre bozma ilamına uyularak verilen hükümde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta, meşru müdafaa şartlarının bulunduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 26/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.