Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/1782 Esas 2014/23269 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1782
Karar No: 2014/23269
Karar Tarihi: 11.06.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/1782 Esas 2014/23269 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve 3 sanık hakkında belirlenen cezaların temyiz edilmesi sonucu Ceza Dairesi tarafından incelenerek karar verilmiştir. Sanıkların TCK'nın 86/1, 86/3-e maddelerine göre 3 yıl hapis cezası aldıkları ve TCK'nın 87/1-d-son maddesi nedeniyle cezanın bir kat artırılarak 6 yıl hapis cezasına çevrildiği, 5237 sayılı TCK'nın 29. maddesi gereği 3 yıl 9 ay hapis cezası aldıkları ve 62/1 maddesi gereği %16 indirimiyle cezalarının 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına çevrildiği belirtilmiştir. Ancak mahkemenin sanıkların hak yoksunluklarına dair kararı kanuna uygun olmadığından hükümler bozulmuştur. Sanıkların hak ve yetkilerinden mahkum oldukları 5237 sayılı TCK'nın 53/1-a,b,c,d,e bentlerinde belirtilenlerden mahrum kalarak hapis cezasının infazının tamamlanana kadar, kendi alt soyu üzerindeki TCK'nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK'nın 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmaları gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 86/1, 86/3-e,

3. Ceza Dairesi 2014/1782 E. , 2014/23269 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete dair,

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanıklar hakkında TCK’ nın 86/1, 86/3-e maddeleri gereğince belirlenen 3 yıl hapis cezasının TCK"nın 87/1-d-son maddesi nedeniyle bir kat artırılması ile hapis cezanın 6 yıl yerine 5 yıl olarak belirlenmesi ve sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son ve 29. maddeleri gereği bulunan 3 yıl 9 ay hapis cezasında aynı yasanın 62/1 maddesi gereği 1/6 oranında indirim yapılması sırasında sonuç cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün yerine 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezası olarak eksik şekilde tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmanın aynı kanunun 53/3 maddesine göre sadece kendi alt soyu bakımından koşullu salıverme tarihine kadar, kendi alt soyu haricindekiler yönünden ise infaz tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkralarında yer alan hak yoksunlukları ile ilgili kısımların karar metinlerinden çıkarılarak yerlerine “sanıkların 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.