Görevli memura direnme - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2010/22282 Esas 2012/3881 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevli memura direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ;
Sanığa yükletilen görevli memura direnme ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı.
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve yasada öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükme etkileyecek oranda hukuka aykırılığa rastlanmamıştır.
Ancak, 5237 Sayılı TCY.nın 53. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanık hakkında kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkisi açısından getirilen kısıtlamaların aynı Yasanın 53/3. maddesi uyarınca koşullu salıverme tarihine kadar geçerli olacağı gözetilmeden, sanığın kendi alt soyu üzerindeki bu hakları ve yetkileri kullanmaktan da cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnameye kısmen uygun olarak, "Sanığın cezasının infazı tamamlanıncaya kadar 5237 sayılı TCK"nun 53/1.maddesinde belirtili belli hakları kullanmasından yoksun bırakılmasına" ibaresinin çıkartılarak, yerine "sanığın, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-a, b, d, e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya, 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri yasaya uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle CYY"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına 27.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.