Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/4076 Esas 2016/1960 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/4076
Karar No: 2016/1960
Karar Tarihi: 16.02.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/4076 Esas 2016/1960 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu bir nişan tazminat davasıdır. Davacı, davalıyla nişanlandıklarını ve haklı sebep olmadan nişanın bozulduğunu iddia ederek, nişanda davalıya takılan nişan hediyelerinin aynen veya bedelinin tahsilini ve düğün hazırlığı için yapılan masraf bedelinin davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı ise çeyiz eşyaları ve manevi tazminatın davacıdan tahsili için karşı dava açmıştır. Mahkeme, ziynet eşyalarının bedelini davalıdan tahsil etmiş ancak giyim eşyaları ve düğün masraflarına ilişkin talebi reddetmiştir. Karşı davanın kısmen kabulü ile çeyiz eşyalarının aynen olmadığında 3.500 TL bedelinin davacıdan tahsiline karar verilmiştir. Temyizde davalı vekilinin itirazları reddedilmiş ve hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Mahkeme kararı HUMK'un 438/VII. maddesi gereğince düzeltilmiştir.
Kanun maddeleri açıklaması:
- HUMK: Hukuk Muhakemeleri Kanunu
- 438/VII. madde: Düzeltme yolu ile düzeltilmesi mümkün bulunan hatalı hükümler.

3. Hukuk Dairesi 2015/4076 E. , 2016/1960 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki nişan tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın k.kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı (k.davacı) vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesinde, davacı ile davalının 2012 yılında nişanlandıklarını, haklı sebep olmadan davalı tarafından nişanın bozulduğunu belirterek, nişanda davalıya takılan nişan (ziynet) hediyelerinin aynen, olmadığında bedelinin tahsili ile düğün hazırlığı için yapılan masraf bedelinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili karşı dava dilekçesinde, davacı tarafa gönderilen çeyiz eşyaları ile manevi tazminatın davacıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece; asıl davanın kısmen kabulü ile ziynet eşyalarının bedeli 13.512 TL"nin davalıdan tahsiline, giyim eşyaları ve düğün masraflarına ilişkin talebin reddine, karşı davanın ise kısmen kabulü ile davalının çeyiz eşyalarının aynen olmadığında 3.500 TL bedelinin davacıdan tahsiline, manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hükmü davalı (karşı davacı) vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı (karşı davacı) vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar verildi.
Ancak, davalı (karşı davacı) vekili karşı dava dilekçesinde faiz talep etmesine rağmen, mahkemece; faiz konusunda karar verilmemesi doğru değilse de; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasına "3.500 TL"nin 18.02.2013 karşı dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davacı (k.davalı)dan tahsili ile davalı (k.kadacı)ya ödenmesine" cümlesinin yazılması suretiyle hükmün HUMK"nun 438/VII. maddesi gereğince düzelmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.