Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/3525 Esas 2019/4920 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3525
Karar No: 2019/4920
Karar Tarihi: 3.05..2019

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/3525 Esas 2019/4920 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, vekil edeninin maliki olduğu taşınmazın kamulaştırmasız el atma sonucunda Belediye'ye intikal ettiğini ancak taşınmazın yol olarak kullanıldığını iddia ederek 1997-2009 dönemi için 25.400 TL ecrimisil alacağı talebinde bulundu. Davalı, zamanaşımı definde bulunarak davanın reddini savundu. Mahkeme, davacının kısmen haklı olduğunu kabul ederek 2.928 TL ecrimisil bedelinin davalıdan tahsiline karar verdi. Kararda, nispi vekalet ücretine ilişkin bir düzeltme yapıldı ve hükmün 1086 sayılı HUMK'un 438/7. maddesi uyarınca düzeltildiği belirtildi. Kararın kanun maddeleri ise 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi ile 1086 sayılı HUMK'un 438/7. maddesi olarak belirtilmiştir.
8. Hukuk Dairesi         2018/3525 E.  ,  2019/4920 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : Ecrimisil


    Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

    K A R A R

    Davacı vekili; vekil edeninin maliki bulunduğu 11146 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırmasız el atma davası sonucunda Belediye"ye intikal ettiğini, ancak taşınmazın 1993 yılından beri yol olarak kullanıldığından bahisle 1997-2009 dönemine mahsus olmak üzere 25.400,00 TL ecrimisilin yasal faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili; zamanaşımı def"inde bulunarak, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ve 2928 TL ecrimisil bedelinin davalıdan tahsiline karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
    Dava; ecrimisil istemine ilişkindir.
    1.Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre davalı vekilinin tüm ve davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    2. Yapılan yargılama sonucunda davacı lehine 2.928 TL ecrimisile hükmedildiğine göre, bu miktar üzerinden hesaplanacak nispi vekalet ücretinin karar tarihi olan 2014 yılı itibari ile yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince Asliye Hukuk Mahkemeleri için belirlenmiş olan 1.500 TL maktu vekalet ücretinin altında ise, maktu olan miktara tamamlanacağı açıktır. Her ne kadar Mahkemece nispi olarak 351,43 TL"ye hükmedilmiş olması doğru görülmemiş ise de bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 1086 sayılı HUMK"un 438/7. maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, yerel mahkeme hükmünün 3. bendinde yer alan "351,43 TL" ibaresinin çıkartılarak yerine "1.500 TL maktu" ifadelerinin eklenmesine, hükmün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7. fıkrası gereğince düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, davalı ve davacı vekillerinin diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte yazılı nedenlerle reddine, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine, 13/05//2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.