Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/990 Esas 2019/3694 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Onama

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-.... Cumhuriyet Başsavcılığının 13.05.2014 tarihli iddianamesi ile sanıkların 26.03.2014 tarihinde.... semtindeki .... Market’ten 6 adet mama çaldıklarının iddia edildiği ve bu eylemin dava konusu olduğu, ayrıca sanıkların 18.04.2014 tarihinde de.... Semtinde yine katılan şirkete ait .... Market’ten mama çalarken yakalandıklarının ve bu eylemin de 2014/11327 numara ile soruşturmasının sürdüğünün belirtilmesi karşısında; suç tarihleri arasındaki zaman aralığının 23 gün oluşu dikkate alınarak, zincirleme suç hükümlerinin uygulama imkânın olup olmadığının tespiti ile varsa mükerrer cezalandırılmanın önüne geçilmesi için, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesinin uygulanması gerekebileceği nazara alınarak, 18.04.2014 tarihli eyleme ilişkin soruşturmanın akıbeti araştırılarak öncelikle birleştirme olanağı varsa dosyaların birleştirilmesi, birleştirme olanağı mümkün olmadığı taktirde dava dosyasının, bu davayı ilgilendiren delillerinin onaylı örneklerinin dosya içine konulması sağlanarak, TCK"nun 43. maddesinin uygulanması koşulları tartışılıp değerlendirilerek, sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayininin gerekli olduğu gözetilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Karar başlığında 26.03.2014 olan suç tarihinin, 18.04.2014 olarak yazılması suretiyle CMK"nun 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
3-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 20.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.