22. Hukuk Dairesi 2017/20783 E. , 2019/5062 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 15/10/2009-30/12/2011 tarihleri arasında çalıştığı, iş sözleşmesinin site yönetimi ile imzalandığı, sitenin yönetim hak ve yetkisinin halen ....’de olduğu, .... adına ... Konut A.Ş. tarafından yönetildiği, davalıların müteselsilen sorumluğunun bulunduğu, fazla mesai, hafta ve genel tatil çalışması yaptığı halde ücretlerinin ödenmediği iddiası ile bu alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davacı ve davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
1-Davacı temyizi yönünden, miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre; dava konusu edilip hüküm altına alınmayarak reddine karar verilmesi nedeniyle davacı tarafından temyize konu edilen miktar toplamı 1.602,53 TL olup karar tarihi itibari ile 2.080,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE,
2-Davalılar temyizine gelince, taraflar arasında dava konusu alacaklardan davalıların sorumlu olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır
Somut olayda, davacının Başbakanlık Toplu Konut İdaresi Başkanlığı tarafından yaptırıldığı anlaşılan sitede kapıcı olarak çalıştığı, iş sözleşmesini de site yönetimi ile imzaladığı anlaşılmıştır. Dosya kapsamına göre davalılar .... ve ... A.Ş yönünden davanın husumet yokluğundan reddine karar verilmesi gerekir iken, Mahkemece davalıların sorumluluğu hakkında her hangi bir gerekçe de belirtilmeksizin hüküm altına alınan alacaklardan davalıların müşterek ve müteselsil sorumlu tutulması hatalı olmuştur.
3-Taraflar arasında bir diğer uyuşmazlık konusu ise fazla mesai çalışmasının bulunup bulunmadığı hususundadır.
Dosya kapsamına göre, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 08.00-17.00 saatleri arası çalıştığı, hafta tatili ve genel tatil günlerinin yarısında çalıştığı kabul edilmiştir. Buna göre davacının kalorifer yakılmayan dönemde 08.00-17.00 saatleri arasında 1 saatlik dinleme süresi hariç günlük 8 saat ve haftanın 6 günü 48 saat çalışarak haftalık 45 saati aşan haftalık 3 saat mesai yaptığı, kaloriferlerin yakıldığı dönemde ise normal mesai dışında günlük 2 saatten haftanın 6 günü çalışılan haftalarda haftalık 12 saat, haftanın 7 günü çalışılan haftalarda haftalık 14 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek davacının alabileceği fazla mesai ücreti hesaplanarak bir karar verilmesi gerekir iken, fazla çalışma süresini haftalık çalışma süreleri üzerinden belirlemek yerine denetime elverişli olmayacak şekilde aylık çalışma süresi üzerinden belirleyen, hafta tatili ücreti ayrıca talep edildiği ve hesaplandığı halde mükerrerlik oluşturacak şekilde çalışılan hafta tatili günündeki tüm süreyi çalışma süresine ekleyerek, davacının kalorifer yakılan dönemlerde tüm haftalarda günlük 2 saatten haftalık 14 saat fazla mesai yaptığını, kalorifer yakılmayan dönemlerde 08.000-17.000 saatleri arasında günlük 9 saatlik sürede 1 saatlik dinlenme süresi hariç günlük 8 saat ve haftanın 6 günü çalışılan haftalarda 48 saat, 7 gün çalışılan haftalarda 56 saat olmak üzere aylık 208 saat çalışarak haftalık ortalama 52 saat çalıştığını ve 45 saati aşan haftalık 7 saat fazla mesai yaptığını kabul eden rapora göre karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 05.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.
