Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/3202 Esas 2016/1930 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3202
Karar No: 2016/1930
Karar Tarihi: 16.02.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/3202 Esas 2016/1930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tüketici Mahkemesi'nde görülen geçici su abonelik davasında, hüküm davalı kurumun lehine çıkmıştır. Ancak davalı kurumun temyiz başvurusu, temyiz harçlarının ödenmemesi sebebiyle reddedilmiştir. 2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun 21/a maddesine göre, davalı kurumun harçtan muaf olmadığı belirtilmiştir. Bu sebeple, dosyanın geri çevrilerek temyiz harçlarının ödenmesi istenmiştir.
2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun ek 5 ve geçici 10. maddeleri uyarınca kurulan davalı kurum, özel hukuk hükümlerine bağlı çalışmakta ve tacir sıfatını taşımaktadır. Kanunun 21/a maddesine göre, davalı kurum sadece görevleri için kullandığı taşınmaz mallar, tesisler, işlemler ve faaliyetler yönünden harçtan muaf tutulmuştur. Ancak, uyuşmazlık özel hukuk hükümleri dahilinde kaldığı için, davalı kurumun temyiz harçlarından muaf olmadığı belirtilmiştir.

3. Hukuk Dairesi 2015/3202 E. , 2016/1930 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki geçici abonelik tesisi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Hükmü temyiz eden davalı kurum(ASKİ), 2560 sayılı İSKİ Kanununun ek 5 ve geçici 10. maddeleri uyarınca kurulmuş olup, çalışmaları özel hukuk hükümlerine bağlı bulunmakta ve tacir sıfatını taşımaktadır.
Davalı kurum, 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, sadece " Görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri " yönünden harçtan muaftır.
Temyize konu davanın, geçici su aboneliği tesisi istemine ilişkin olduğu, uyuşmazlığın özel hukuk hükümleri dahilinde kaldığı gözetildiğinde, temyiz eden davalı kurumun, gerek 492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince, gerekse de 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, temyiz harçlarından muaf olmadığı ortadadır.
Somut olayda; hükmü temyiz eden davalı vekili tarafından verilen temyiz dilekçesinin temyiz defterine kaydedildiği, ancak 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gerekçesiyle temyiz harçlarının yatırılmadığı tespit edilmiştir.
Bu itibarla; hükmü temyiz eden davalı taraftan, temyiz harçlarının alınması için HUMK. nun 434/3. maddesine göre işlem yapılması ve ondan sonra gönderilmesi için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 16.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.