Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/2962 Esas 2016/1928 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2962
Karar No: 2016/1928
Karar Tarihi: 16.02.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/2962 Esas 2016/1928 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tüketici Mahkemesi'nde görülen bir geçici abonelik tesisi davasında, davanın kabul edilmesine karar verildi. Ancak davalı kurum olan ASKİ bu kararı temyiz etti. Ancak ASKİ'nin, temyiz harçlarının ödenmediği tespit edildi. ASKİ'nin 2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun 21/a maddesi uyarınca harçtan muaf olmadığı belirtildi ve temyiz harçlarının alınması için işlem yapılması ve dosyanın mahkemesine geri gönderilmesine karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun ek 5 ve geçici 10. maddeleri uyarınca ASKİ, özel hukuk hükümlerine bağlı bir tacir kurumudur.
- Aynı kanunun 21/a maddesi, ASKİ'nin görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri yönünden harçtan muaf olduğunu belirtmektedir.
- Ancak temyiz edilen davaya ilişkin olarak, ASKİ'nin temyiz harçlarından muaf olmadığı ve bu harçların ödenmesi gerektiği vurgulanmaktadır.

3. Hukuk Dairesi 2015/2962 E. , 2016/1928 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki geçici abonelik tesisi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Hükmü temyiz eden davalı kurum(ASKİ), 2560 sayılı İSKİ Kanununun ek 5 ve geçici 10. maddeleri uyarınca kurulmuş olup, çalışmaları özel hukuk hükümlerine bağlı bulunmakta ve tacir sıfatını taşımaktadır.
Davalı kurum, 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, sadece " Görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri " yönünden harçtan muaftır.
Temyize konu davanın, geçici su aboneliği tesisi istemine ilişkin olduğu, uyuşmazlığın özel hukuk hükümleri dahilinde kaldığı gözetildiğinde, temyiz eden davalı kurumun, gerek 492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince, gerekse de 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, temyiz harçlarından muaf olmadığı ortadadır.
Somut olayda; hükmü temyiz eden davalı vekili tarafından verilen temyiz dilekçesinin temyiz defterine kaydedildiği, ancak 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gerekçesiyle temyiz harçlarının yatırılmadığı tespit edilmiştir.
Bu itibarla; hükmü temyiz eden davalı taraftan, temyiz harçlarının alınması için HUMK. nun 434/3. maddesine göre işlem yapılması ve ondan sonra gönderilmesi için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 16.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.