Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19587 Esas 2016/16874 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19587
Karar No: 2016/16874
Karar Tarihi: 31.10.2016

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19587 Esas 2016/16874 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir asliye ceza mahkemesinde görülen görevi yaptırmamak için direnme suçundan hüküm giyen sanıkların temyiz taleplerinin reddedilmesi sonrasında incelenmiştir. Ancak, sanıkların birlikte direndiği gerçeği göz önünde bulundurulmadan ilgili kanun maddesi uygulanmamış ve mükerrirler için hapis cezalarına özgü infaz rejimi hükümleri adli para cezası hakkında da uygulanmıştır. Bu nedenlerle karar, kanuna aykırı bulunarak bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 265/3. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2015/19587 E. , 2016/16874 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıkların, müştekilere karşı birlikte direndiklerinin anlaşılması karşısında TCK"nın 265/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ancak hapis cezalarında uygulanabileceği gözetilmeden, hükmolunan adli para cezası hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar ..., ... ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen aykırı olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 31/10/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.