Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/3201 Esas 2016/1919 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3201
Karar No: 2016/1919
Karar Tarihi: 16.02.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/3201 Esas 2016/1919 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Tüketici Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, davalı kurumun (ASKİ) abonelik sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemiyle ilgili olarak temyiz ettiği kararın, harçtan muaf olmadığına dair karar verildi. Kurumun, 2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun 21/a maddesi uyarınca, sadece görevleri için kullandığı taşınmaz mallar, tesisler, işlemler ve faaliyetler yönünden harçtan muaf olduğu belirtildi. Dolayısıyla, temyiz harçları yatırılmadığından, davalı taraftan temyiz harçlarının alınması için işlem yapılması ve dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi kararı verildi. 2560 sayılı İSKİ Kanunu, İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi Genel Müdürlüğü'nün kuruluş, görev, yetki, sorumluluk, gelir kaynakları ve örgütlenmesi ile ilgili hükümleri içermektedir. 492 sayılı Harçlar Kanunu ise, kamu hizmetlerinden yararlananlar ve özel hukuk tüzel kişilerinin harçlarını düzenlemektedir.

3. Hukuk Dairesi 2015/3201 E. , 2016/1919 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Hükmü temyiz eden davalı kurum(ASKİ), 2560 sayılı İSKİ Kanununun ek 5 ve geçici 10. maddeleri uyarınca kurulmuş olup, çalışmaları özel hukuk hükümlerine bağlı bulunmakta ve tacir sıfatını taşımaktadır.
Davalı kurum, 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, sadece " Görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri " yönünden harçtan muaftır.
Temyize konu davanın, abonelik sözleşmesinden kaynaklanan alacak(kanal katılım payı ve şebeke hisse bedeli) istemine ilişkin olduğu, uyuşmazlığın özel hukuk hükümleri dahilinde kaldığı gözetildiğinde, temyiz eden davalı kurumun, gerek 492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince, gerekse de 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, temyiz harçlarından muaf olmadığı ortadadır.
Somut olayda; hükmü temyiz eden davalı vekili tarafından verilen temyiz dilekçesinin temyiz defterine kaydedildiği, ancak 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gerekçesiyle temyiz harçlarının yatırılmadığı tespit edilmiştir.
Bu itibarla; hükmü temyiz eden davalı taraftan, temyiz harçlarının alınması için HUMK. nun 434/3. maddesine göre işlem yapılması ve ondan sonra gönderilmesi için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 16.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.