4733 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/26808 Esas 2016/5491 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/26808
Karar No: 2016/5491

4733 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/26808 Esas 2016/5491 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş. Temyiz incelemesi sonucunda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK)'nun 53. maddesinin tamamının uygulanması gerektiği, 3. fıkrası uyarınca sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine; altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak yerel mahkemece bu husus gözetilmeksizin, TCK'nın 53. maddesi gereğince hüküm verilmiştir. Bu nedenle hüküm yasaya aykırı görülmüş ve hükümden TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine \"Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine\" ifadesinin eklenmesi kararlaştırılmıştır. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri 4733 sayılı kanun, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi ve 5320

7. Ceza Dairesi 2014/26808 E. , 2016/5491 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/04/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.