Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1342 Esas 2021/4780 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK’nın 231/11.maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile
765 sayılı TCK’nın 455/1-son, 59/2, 647 sayılı Yasanın 5. maddesi uyarınca mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, sanığın 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 455/1, son ve 59/2. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 285,00 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.04.2009 tarihli ve 2008/436 esas, 2009/226 karar sayılı kararının 15.03.2010 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 24.04.2012 tarihinde 5275 sayılı TCK’nın 154/2.maddesi delaletiyle TCK’nın 154/1. maddesinde düzenlenen hakkı olmayan yere tecavüz suçunu işlediği ve Gaziantep 18. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 10.11.2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair aynı mahkemenin 24.05.2016 tarihli ve 2016/125 esas, 2016/415 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanığın lehine olan 765 sayılı TCK"nın 455/1. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç, aynı Kanunun 102. maddesi uyarınca 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Dava zamanaşımını kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu süre 104/2. maddesi uyarınca en fazla yarı oranında uzayacağından, zamanaşımının durma süresi de gözetildiğinde, suç tarihi olan 22.04.2003 tarihinden itibaren 765 sayılı TCK’nın 102/4. ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımı inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş ve 5271 sayılı CMK"nın 223/9. maddesindeki şartların da oluşmadığı anlaşılmakla, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince

BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının isteme uygun olarak DÜŞMESİNE, 09.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.