Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/20007 Esas 2021/20183 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/20007
Karar No: 2021/20183
Karar Tarihi: 30.11.2021

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/20007 Esas 2021/20183 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından incelenen bir suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Kararda, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiş ve değişiklik yapılan TCK'nın 53. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, sanık hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair talebin varlığına rağmen bu konuda karar verilmemesi, adli para cezasının hesaplanmasında yapılması gereken artırım ve indirimlerin gün üzerinden yapılması gerektiği kuralına uyulmaması gibi nedenlerle hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53., 61. ve 62. maddeleri, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2020/20007 E. , 2021/20183 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1. Hükümden sonra 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2. Sanık müdafiinin 03.06.2009 ve 23.03.2016 tarihli duruşmalardaki beyanlarında, sanık hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair talebinin, TCK"nın 62. maddesi uyarınca takdiri indirim hükümlerinin uygulanması talebini de içerdiği halde, bu konuda olumlu ya da olumsuz herhangi bir karar verilmemesi,
3. 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesinin 8. fıkrasında, “Adlî para cezası hesaplanırken, cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine yönelik artırma ve indirimler, gün üzerinden yapılır. Adlî para cezası, belirlenen sonuç gün ile kişinin bir gün karşılığı ödeyebileceği miktarın çarpılması suretiyle bulunur.” şeklindeki düzenlemeye göre, adli para cezasının gün üzerinden tespiti yapılıp, bu miktar üzerinden TCK"nın 61. maddesindeki sıralamaya göre artırım ve indirimlerin yapılması ve TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca bir gün karşılığı belirlenen miktarın, gün üzerinden belirlenen rakamla çarpılması sonucu para cezasının hesaplanması gerektiği gözetilmeden doğrudan adli para cezasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30.11.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.