Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 01/10/2019
Davac : ...
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Dava Tarihi : 19/12/2014
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacının lehe düzenlemeler sonucu fazladan cezaevinde kaldığı sürelere ilişkin olarak 10.000,00 TL maddi, 500.000,00 TL manevi tazminatın şartla tahliye tarihinden itibaren ileyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davanın görev yönündne reddine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede Uyuşmazlık Mahkemesinin 26.01.2015 tarih, 2015/9 Esas – 2015/17 sayılı kararı dikkate alınarak, mahkemelerce koşullu salıvermeye ilişkin olarak verilen kararların idari bir işlem olarak kabulünün mümkün olmadığı, adli bir işlem olduğu, bu kapsamda davacının tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyaları, infaz dosyaları ve davacı ile ilgili olarak verilen tüm kararlar celp edilerek incelenip ayrıntılı dosya inceleme tutanağı da düzenlenerek ve gerekli evrakın onaylı birer sureti de dosya içine alınarak, tazminat isteme koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde davacının tazminat talebinin infaz aşamasındaki hukuka aykırılıklar ile ilgili olduğu ve bu hususun idari yargının görev alanında bulunduğundan bahisle davanın görev yönünden reddine karar verilmesi, gerekçesi ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, davanın reddine karar verilmesinde;
Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, “466 sayılı Kanun gereğince tazminat” yerine, “yakalama veya tutuklama sonrası KYO veya beraat kararı verilmesi halinde tazminat” ibaresine yer verilmesi ve “19.12.2014” olan dava tarihinin gösterilmemesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Davacı hakkında ... Ağır Ceza Mahkemesinin 13/10/2010 tarih ve 2010/1728 D.iş sayılı kararı ile ... 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 1996/272 Esas 1997/55 Karar (Yeni Esas No: 2006/17 Karar No:2006/257) sayılı ilamı ile verilen 10 yıl 10 ay hapis, ... 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 1996/826 Esas 1998/144 Karar (Yeni Müt. No: 2005/589) sayılı ilamı ile verilen 4 yıl 4 ay hapis, ... Ağır Ceza Mahkemesinin 1996/67 Esas 1998/19 Karar (Yeni Esas No: 2009/41 Karar No: 2009/134) sayılı ilamı ile verilen 14 yıl hapis cezalarının içtima edilerek neticeten 28 yıl 14 ay hapis cezasının olduğu, cezaların infazı sırasında sonradan yürürlüğe giren 4616 sayılı Kanun gereğince infaz sürelerinin değiştiğinin anlaşılması karşısında, CMK"nın 144/1-b maddesindeki, kanuna uygun olarak yakalanan veya tutuklanan kişilerden, tazminata hak kazanmadığı hâlde, sonradan yürürlüğe giren ve lehte düzenlemeler getiren kanun gereği, durumları tazminat istemeye uygun hâle dönüşenlerin tazminat isteyemeyeceği yönündeki düzenleme dikkate alınarak davacının tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi, sonuca etkili görülmediğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin, tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak, ONANMASINA, 08.11.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.