Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/20740 Esas 2019/5048 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/20740
Karar No: 2019/5048
Karar Tarihi: 05.03.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/20740 Esas 2019/5048 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirketin taşeron işçisi olarak çalışan davacı, doğum iznine ayrıldıktan sonra işten çıkarılmıştır. Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davacının talebini haklı görmüş ve davalıların itirazını reddetmiştir. Ancak, harçlar yönünden hatalı bir hüküm verildiği belirtilerek hüküm düzeltilmiştir. Kararın dayandığı kanuni gerektirici sebepler yerinde görülmüş ve temyiz talebi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi
- Mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi
- Harçlar Yasası

22. Hukuk Dairesi 2017/20740 E. , 2019/5048 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı şirketin taşeron işçisi olarak .... Çocuk Yuvasında temizlik elamanı olarak 07/05/2009 tarihinde işe başladığı, brüt 1.515,48 TL maaş aldığı, 16/09/2013 tarihinde doğum iznine ayrıldığı, doğum izni 06/01/2014 tarihinde bitecek iken 31/12/2013 tarihinden hiç bir haklı neden gösterilmeden işten çıkartıldığı iddiası ile kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, kararda hüküm altına alınan harçlar yönünden davalı bakanlığın harçtan muaf olduğu açıkça belirtilmeksizin veya harcın davalı şirketten alınması şeklinde belirleyici bir ibare konulmaksızın infazda tereddüde yol açacak şekilde“davalıdan alınarak davacıya verilmesine” şeklinde hüküm kurulması hatalıdır. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz konusu kararın; hüküm fıkrasının 3 bendinin hükümden çıkarılarak yerine“3-Harçlar Yasası gereğince karar tarihi itibariyle alınması gerekli harçtan peşin olarak alınan miktarın indirimiyle kalan 273,20 TL. karar ve ilam harcının davalı bakanlık harçtan muaf olduğundan davalı şirketten alınarak hazineye gelir kaydına” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hüküm fıkrasının 4 bendinin hükümden çıkarılarak yerine “4-Davacı tarafından peşin karar ve ilam harcı olarak ödenen 92,20 TL."nin davalı bakanlık harçtan muaf olduğundan davalı şirketten alınarak davacıya verilmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı ...Tek. ve Yemek San. Ltd. Şti"ye iadesine 05.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.