MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, ücret alacağı, fazla mesai ücreti, dini ve milli bayram ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalılardan .... tarafından işletilen ..... adlı spor merkezinde 25/06/2005-08/12/2010 tarihleri arasında spor hocası olarak aylık net 3.500,00 TL ücretle çalıştığı halde sigortaya 800,00 TL ücretten bildirim yapıldığını, devamlı aynı işyerinde ve aynı işverene bağlı olarak çalıştığı halde sigorta kayıtlarında 01/07/2010 tarihinden sonra .... işyerinden bildirim yapıldığını, şirketler arasında organik bağ bulunduğunu, fazla mesailerin ödenmemesi ve sigortaya gerçek ücret üzerinden bildirim yapılmaması nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, Kasım ayı ücreti, fazla mesai ve dini ve milli bayram ücretlerinin davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili; davacının 25/06/2005 - 30/06/2010 tarihleri arasında .... İşyerinde fitnes hocası olarak çalıştığını, işyerinin diğer davalıya devri ile 01/07/2010 tarihinden sonra aynı şartlarla ..... de çalışmaya devam ettiğini, davacının 24/11/2010 tarihinde bir başka çalışanla münakaşa ettiğini, bu nedenle tazminatları ödenerek iş akdinin feshini istediğini, talebinin kabul edilmediğini ve kendisine 1 hafta ücretli izin verildiğini, izinde iken 30/11/2010 tarihinde işyerine gelip eşyalarını topladığını, 30/11/2010 tarihli ihtarname ile fazla çalışma ücretlerinin ve eksik sigorta primlerinin ödenmesini istediğini, ücretli izin bitimi işyerine gelmediğini, işyerinde haftalık 45 saatlik çalışmanın aşılmadığını, iş sözleşmesine göre yıllık 270 saate kadar olan çalışmaların ücretin içinde olduğunu, davacının anılan çalışma saatleri dışında kendi insiyatifi ile kendi öğrencilerine özel ders verdiğini, sadece salonu ve aletleri kullanması nedeniyle dersin niteliğine göre değişen oranlarda kullanım bedeli kesilerek ay sonunda kendisine ödeme yapıldığını, davacının bordrodaki ücreti aldığını, özel derslerden aldığı ücretin gerçek ücret olmadığını, davacı iş akdini ihbar önellerine uygun olmadan feshettiğinden davalının hak ettiği ihbar tazminatının davacının Kasım ayı ücretine mahsup edildiğini, alacakların zamanaşımına uğradığını, kabul anlamına gelmemek üzere alacaklardan her bir davalının kendi dönemi ile sorumlu olduğunu, yıllık izinlerin kullanıldığını, davacının milli ve dini bayramlarda çalışmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı, ücret, fazla mesai ve dini ve milli bayram ücretlerinin davalılardan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı işçi, aylık ücretinin net 3.500 TL olduğunu iddia etmiş, davalı işveren ücretin 800 TL olduğunu savunmuştur.
Yapılan emsal ücret araştırmasında emsal ücretin asgari ücretin 2 - 3 katı olduğu bildirilmiş olup, taraf tanıkları davacının verdiği özel derslerle birlikte davacı ücretinin 4.500 TL olduğunu beyan etmişlerdir. Mahkemece ücret asgari ücretin 3 katı kabul edilerek hesap yapan bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç hatalıdır.
Davacının yaptığı iş ve kıdemi ile özellikle davacı iddiasını doğrulayan taraf tanık beyanları gözetilerek davacı işçinin ücretinin iddiası gibi kabul edilerek, işçilik alacaklarının buna göre hüküm altına alınması gerekirken, ücretin eksik belirlenmesi hatalıdır.
3-Dairemizin kararlılık kazanmış olan uygulamasına göre fazla çalışmaların aylık ücret içinde ödendiğinin öngörülmesi ve buna uygun ödeme yapılması halinde, yıllık 270 saatlik fazla çalışma süresinin ispatlanan fazla çalışmalardan indirilmesi gerekir.
Her ne kadar mahkemece taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinde fazla çalışmanın aylık ücrete dahil olduğunun kararlaştırıldığı kabul edilerek yılda 270 saatlik kısım fazla mesai hesabından dışlanmış ise de, 25/06/2005 tarihli iş sözleşmesinde fazla mesai çalışmalarının ücrete dahil olduğuna ilişkin hüküm yoktur. İşverenin 270 saate kadar fazla çalışma yaptırabileceği hükmü fazla çalışmanın 270 saatlik kısmının ücretin içinde ödendiği şeklinde yorumlanamaz. Bu nedenle davacının yılda 270 saatlik fazla çalışmasının dışlanması hatalıdır.
Ayrıca taraf tanık beyanlarından davacının özel ders verdiği ve verdiği özel ders ücretlerinin belli bir yüzdesini davalı işverenden özel ders ücreti adı altında aldığı anlaşılmaktadır. Böyle olunca fazla çalışma ücretlerinin zamsız tutarının ücretin içinde ödendiği kabul edilmelidir. Zamlı kısmı esas alınarak fazla çalışma ücretine karar verilmelidir. Kararın bu yönden de bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 26/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.