MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 11.10.2008 - 01.10.2012 tarihleri arasında davalı şirkete ait mağazalarda ve en son mağaza sorumlu yardımcısı olarak çalıştığını, 11.09.2012 tarihli ihtarname ile işyerindeki ağırlaştırılmış çalışma koşullarının düzeltilmesini talep ettiğini, ancak bu konuda herhangi bir sonuç alınamadığını, bunun üzerine iş akdinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, genel tatil ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 10.11.2008 tarihinde işe başladığını ve 01.10.2012 tarihinde istifa ederek işten ayrıldığını, fazla çalışma yapmış olması halinde fazla mesai ücretlerinin bordrolarda tahakkuk edilerek ödendiğini, yıllık izinlerini kullandığını, bakiye izin süresine ait ücretin fesihle birlikte ödendiğini ve alacak taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatının tahsiline, diğer taleplerin reddine hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
İş akdinin feshi hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı ağırlaştırılmış iş koşulları nedeniyle iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini iddia etmiş, davalı işveren işçinin istifaen ayrıldığını savunmuştur.
Mahkemece iş akdinin işçi tarafından yıllık izninin 10 günden aşağı sürelerde kullandırılması nedeniyle haklı nedene dayalı olarak sona erdirildiği, yıllık izinlerin kullanılacağı zaman ve kullanılacak izin süresinin tespitinde işverenin yönetim hakkı kapsamında olmasıyla beraber 4857 sayılı Yasanın 56.maddesi uyarınca izin süresinin tarafların anlaşması ile bir bölümü 10 günden aşağı olmamak üzere en çok üçe bölünebileceği, davacının kullandığı izin sürelerinin hep 10 günün altında olduğu, 10 günden aşağı sürelerde verilen iznin işçinin dinlenme hakkını tam olarak kullanmasını engellediğinden kısa izin kullandırılmasının haklı fesih nedeni olarak kabul edilebileceği, bu nedenle davacının kıdem tazminatına hak kazanacağı gerekçesiyle davacının kıdem tazminatı istemi kabul edilmiş ise de varılan sonuç hatalıdır.
Dosya içerisindeki yıllık izin talep formları incelendiğinde davacının taleplerinin 10 günden az olduğu, ayrıca davacının izin talebinin tam olduğu kabul edilse dahi kullandırılan izne davacı tarafından itiraz edilmediği anlaşıldığından, mahkemece işçinin feshine dayanak yapılan gerekçe haklı fesih nedeni değildir. Bu durumda davacının kıdem tazminatı talebinin reddi yerine yazılı gerekçe ile kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 26/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.