MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı gerçek kişiler tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılan yerlerde 3402 sayılı Kanuna 5831 sayılı Kanunun 8. maddesi ile eklenen ek 4. madde uyarınca yapılan kullanım kadastrosu sırasında, .... Beldesi, 3127 parsel sayılı 666,24 m² yüzölçümündeki taşınmaz, 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi gereği orman niteliğini kaybedip, orman kadastro komisyonlarınca orman alanı dışına çıkarılan yerlerden olduğu gerekçesiyle, tutanağın beyanlar hanesine 2/B madde ve davalı gerçek kişiler lehine kullanım şerhi verilerek, Hazine adına tarla niteliğiyle tesbit edilmiştir.
Davacı Hazine vekili, taşınmazın üzerinde tarımsal amaçlı faaliyet ya da kazanç getirici herhangi bir kullanım bulunmadığı ve taşınmazın eğimli ve makilik görünümünde olduğu iddialarıyla, tutanağın beyanlar hanesinde davalı gerçek kişiler lehine verilen kullanım şerhinin iptali istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kabulüne ve dava konusu .... Beldesi, 3127 parsel sayılı taşınmazın kadastro tesbitinin iptali ile taşınmazın beyanlar hanesindeki kullanım şerhi kaldırılarak orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı gerçek kişiler tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, 5831 sayılı Kanun ile 3402 sayılı Kanuna eklenen ek 4. madde uyarınca yapılan kullanım kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 28.05.1945 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu, daha sonra 1744 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 03.03.1978 tarihinde ilân edilerek kesinleşen aplikasyon ve 2. madde uygulaması ile 16.12.1988 tarihinde ilân edilerek kesinleşen aplikasyon ve 3302 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanunun 2/B madde uygulaması vardır.
Mahkemece çekişmeli taşınmazın eylemli orman olduğu gerekçesiyle Hazinenin davasının kabulüne ve dava konusu taşınmazın orman vasfıyla tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş ise de, verilen karar usûl ve kanuna aykırıdır. Şöyle ki; çekişmeli taşınmaz, Hazine adına orman sınırları dışına çıkarılmış yerlerden olup, bu niteliği itirazsız kesinleştiğine göre, taşınmaz üzerindeki aşılı zeytin ağaçları (delice niteliğinde olmayan zeytin ağaçları) taşınmaza eylemli orman vasfı kazandıramaz. Dava konusu taşınmaz üzerinde 13 adet aşılı zeytin ağacı bulunduğu ve taşınmazın hâkim ağaç türü olarak zeytinlik vasfında olduğu mahkemece mahallinde yapılan keşif ve uygulama ile belirlenmiştir. Ayrıca, keşifte dinlenen yerel bilirkişi davalı gerçek kişiler ve atalarının taşınmazı zeytinlik olarak 45 - 50 yıldan beri kullandıklarını, ziraatçı bilirkişi ise, zeytinlerin bakım ve korumasının yapıldığını bildirmiştir.

Buna göre, yani mahkemece toplanan deliller, bilirkişi raporları ile keşif tutanağına yansıyan bilgilere göre, çekişmeli taşınmazın eylemli biçimde orman olmadığı ve davalı gerçek kişiler tarafından fiilen kullanıldığı anlaşılmaktadır. Tüm bu yönler gözetildiğinde, davacı Hazinenin davasının reddi ile taşınmazın tesbit gibi tapuya tesciline karar verilmesi gerekirken, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek davacı Hazinenin davasının kabulü yolunda hüküm kurulması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre ise, hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına karar veremez (Mülga 1086 sayılı H.U.M.K. madde 74; 6100 sayılı H.M.K. madde 26). Buna göre, davacı Hazine, dava konusu taşınmazın beyanlar hanesinde davalı gerçek kişi lehine verilen kullanım şerhinin iptali ve taşınmazın 6831 sayılı Kanunun 2/B maddesi niteliğiyle tapuya kayıt ve tescilini istediğine ve Hazine veya Orman Yönetimi tarafından taşınmazın eylemli orman olduğu iddiasıyla da açılan bir dava da bulunmadığına göre, davası kabul edilen Hazinenin talebine bağlı kalınarak hüküm kurulması gerekirken, H.M.K."nun 26. maddesine aykırı bir şekilde talep aşılarak başka bir şeye karar verilmesi de doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı gerçek kişilerin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 11/03/2013 günü oy birliği ile karar verildi.