Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/28886 Esas 2019/11679 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında Yozgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 19/01/2016 tarih ve 2015/314-2016/105 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, 14.10.2014 tarihinde yapılan açık artırmalı emval satışında 624,641 ve 642 numaralı partilerin davalı tarafından alındığını, satış şartnamesinin gereği olan ödeme işlemlerinin davalı tarafından zamanında yerine getirilmediği ve idareyi zarara uğrattığını, söz konusu emvallerin ikinci bir ihale ile üçüncü kişiye satıldığını ileri sürerek 624,641 ve 642 numaralı partilerin satış tutarının ilk ihaleye göre bedel yatırılması gereken en son gün olan 03.11.2014 ile ikinci ihaleye göre bedel yatırılması gereken en son gün olan 11.02.2015 tarihleri arasında geçen 100 günlük süre için şartnamede kabul edilen %14,40 faiz oranı üzerinden hesaplanan 676,61 TL gecikme cezası, 408,65 TL iki ihale arası bedel farkı olmak üzere toplam 1.085,26 TL"nin 11.02.2015 tarihinden itibaren T.C Merkez bankasının kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faizi oranına göre tahakkuk edecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.085,26 TL"nin davalıdan alınarak davacı idareye verilmesine, dava konusu 624 ihale partisi yönünden ihalenin en son bedel ödeme gününden (624 nolu partilerin ihalesi yönünden 408,65 TL bedel farkı için 11.02.2015"den) itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK"nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 23.02.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen miktar karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"yi geçmediğinden HUMK"nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğine davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olarak verilen karara ilişkin davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 29,20 TL harcın davacıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 28/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.