MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 14/10/2015 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanun"dan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 29/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 2330 sayılı Kanun’dan kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, hükmedilecek tazminata ödeme tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesini talep etmiş, mahkemece istemin kabulü ile tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınmasına karar verilmiştir.
Rücuen tazminat davasında davacı yararına ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekir. Davacı taraf da dava dilekçesinde açıkça ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmesini talep etmiştir. Mahkemece talep de gözetilerek ödeme tarihinden itibaren faize hükmedilmemesi doğru olmamıştır. Ne var ki belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle hüküm fıkrasının faize ilişkin 2. bendinde yer alan “dava tarihinden” ifadesinin çıkartılarak yerine “ödeme tarihi olan 04/11/2014 tarihinden” biçimindeki sözcük ve rakam dizilerinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA 14/01/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.